Rozdział 96

Całe pomieszczenie wybuchło chaosem. Ludzie ze wszystkich stron krzyczeli ze złością, wykrzykując wulgaryzmy i groźby. Nazywali mnie potworem – bestią, którą trzeba było unicestwić. Ich słowa odbijały się ode mnie, ale ich zabarwione kwasem emocje paliły i raniły mnie.

Byli i tacy, którzy nie przyłączyli się do chaosu, jak na przykład para o złotych włosach, która zachowała spokój i stoicki spokój podczas tej farsy.

Podczas gdy mówiono okropne rzeczy, a groźby śmierci były rzucane jak ślina z ich obnażonych zębów. Strażnicy, którzy kręcili się po pokoju, byli w stanie gotowości, wyłaniając się ze swoich miejsc ukrytych wśród tłumu. Wychodzili jeden po drugim, wtapiając się w ludzi wokół nich.