rozdział-374

Blair

„Ostrzegaliśmy ją, teraz powinniśmy odejść”. Wzdycham, naciągając bluzę przez głowę. Było tak cholernie zimno. Nigdy nie czułam zimna, nie w ten sposób. Moje sutki mogłyby ciąć szkło, biorąc pod uwagę, jak bardzo mi zimno. Czy ludzie zawsze tak się czuli? Sammie przynosi mi koc, owija nim moje nogi. „Myślę, że nie powinniśmy iść, jeszcze nie”.

„Jesteśmy tu dłużej, niż trzeba”. Upieram się. „Chciałeś tu przyjść tylko po to, żeby powiedzieć Neah o Cooperze. Zrobiliśmy to i jakimś sposobem nadal żyję i bardzo chciałbym, żeby tak pozostało, nawet jeśli oznacza to spędzenie reszty życia na odmrażaniu sobie pieprzonego tyłka!”. Przewraca oczami i mówi, że dramatyzuję. „A co z twoją matką? potwierdziła, że twoja matka była w stadzie, tak jak się spodziewałeś”.