บทที่ 30
อานาสตาเซียจัดผมที่ยุ่งเหยิงของเธอให้เรียบร้อย โดยเห็นรูปร่างฝ่ามือสีแดงชัดเจนบนใบหน้าอันงดงามของเธอ “ไล่พวกมันออกไป!” เธอกล่าวกับเฟลิเซีย
“ฉันเป็นแม่เลี้ยงของอนาสตาเซีย และฉันมีธุรกิจส่วนตัวที่ต้องจัดการร่วมกับเธอ” นาโอมิเห่า
“ฉันไม่สนใจว่าคุณเป็นใคร ที่นี่เป็นบริษัท ไม่ใช่สวนหลังบ้านของคุณ ถ้าคุณไม่ยอมออกไป ฉันจะโทรแจ้งตำรวจ” เฟลิเซียไม่สนใจนาโอมิเลย