Rozdział 7 Nadchodzi deszcz, nadchodzi słońce

Nigdy nie denerwuj swojego dyrygenta chóru, jeśli już raz mu skłamałeś. Uczę się tego w trudny sposób. A tata nie może mi pomóc w tym przypadku.

Kolacja jest napięta. Liam siedzi obok mnie. Tata i Dani są po drugiej stronie stołu. Przetaczam spaghetti po widelcu, czekając, aż tata powie coś w mojej obronie lub wykorzysta swoją pozycję dyrektora, żeby Liam przemyślał moją karę.

„Liam” – mówi w końcu tata. Próbuję nie podniecać się zbytnio, ale uśmiech rozprzestrzenia się na moich ustach. Dani łapie moje spojrzenie i odwraca wzrok, ale widzę jej uśmiech, zanim znika. „Nie uważasz, że kara Emily jest zbyt surowa? Może skróć ją do tygodnia lub dwóch?”