Rozdział 25 Nie ty, to ja

„Czy zrobiłem coś złego?” Ethan pyta po raz enty, naciągając na siebie szorty. Ściany wibrują od dźwięku głośników na dole. Gdzieś po drodze piosenki się zmieniły, przybyło więcej ludzi. Słyszę głosy pijanych nastolatków. Wspierając Ethana, przebieram się w swoje ubrania. „Emily, porozmawiaj ze mną”.

Nie odwracam się, dopóki nie jestem przykryta. „Nie, nie zrobiłeś tego. To nie ty, Ethan, to ja”. Po prostu... Nie wiem, przeżywam jeden głupi kryzys wieku średniego kilka dni przed moimi osiemnastymi urodzinami? Czy nastolatki tego doświadczają? Ethan podwija palec pod moją szczękę, a ja patrzę w górę. „Po prostu jestem zmęczona, Ethan”.

„Kiedy indziej?” Moja głowa kiwa głową, zanim zmieniam zdanie. Składa pocałunek na moim czole i krótko mnie przytula. „Odwiozę cię”.