Rozdział 270

„To będzie taka świetna zabawa” – wyszeptała Nan szeroko otwierając oczy.

Skinąłem głową na znak zgody. Przeszliśmy przez szeroki korytarz, patrząc na kryształowe żyrandole, które oświetlały całe miejsce. W końcu dotarliśmy do naszego apartamentu i użyliśmy karty, aby wejść do pokoju.

Pokój był ogromny, a łóżka stały na dużym cokole ze schodami. Była tam półkuchnia, w której było prawie wszystko oprócz kuchenki. Był tam salon i drzwi, które, jak przypuszczałem, prowadziły do łazienki. Niektóre komody i szafy wyglądały, jakby zostały wyjęte prosto z bajki.