Rozdział 3 On jest panem młodym

„On jest panem młodym?” – pomyślała Sierra ze zdumieniem.

Cała krew odpłynęła jej z twarzy, gdy to sobie uświadomiła. Nie dość, że jest panem młodym, to jeszcze wujem Claire i właścicielem jachtu.

„Sierra, jak to się stało, że wylądowałaś w takim bałaganie? Spałaś z wujkiem Claire, który myśli, że jesteś jakąś tanią dziwką. Dlaczego to przytrafia się mnie?” Sierra pomyślała, czując się zestresowana.

„Cześć” usłyszała jego głos. Zachowuje się tak, jakby jej nie znał, co uchroniło ją przed wieloma niezręcznościami. A po tym nowym objawieniu nie chce mówić Claire, że straciła dziewictwo ze swoim przystojnym, a nie zapominając o wkrótce poślubionym wujku.

„Cześć” Sierra zmusiła się do powiedzenia.

Potem taktownie zignorował Sierrę, wymieniając kilka słów z Claire, która jako jedyna cały czas rozmawiała. Nawet Adam siedział tam sztywno, odzywając się tylko wtedy, gdy ktoś się do niego odezwał.

Sierra nie mogła dużo jeść. Nie jest głodna. Jej żołądek jest ciężki, jakby był wypełniony ołowiem.

Po czterdziestu trzech minutach piekła Xavier Woods odszedł. Dopiero wtedy Sierra odważyła się głośno oddychać.

Słyszała, jak Adam również wypuszcza oddech, jakby bał się wujka Claire.

Claire jest zupełnie nieświadoma tego wszystkiego.

Z drugiej strony, po śniadaniu Xavier zadzwonił do swojego przyjaciela i asystenta „Carlosa Smitha”.

Jeśli jest ktoś na świecie, kto potrafi rozmawiać z Xavierem, nie srając w gacie, to jest to Carlos. Obaj byli razem na dobre i na złe przez dekadę. Ale nawet Carlos nie potrafił zrozumieć Xaviera więcej razy, niż był w stanie zliczyć.

„Xavier, co tam? Już za mną tęsknisz?” Carlos, jak zwykle, drażnił swojego najlepszego przyjaciela.

Jednak Xavier, jak zwykle, zignorował to i od razu przeszedł do sedna.

„Czy nie mówiłem ci, żebyś miał oko na wszystkich ludzi, z którymi Claire się przyjaźni?” Xavier zażądał chłodno.

Carlos zmarszczył brwi. Xavier's przestraszyłby każdego, ale Carlos już się do tego przyzwyczaił.

„Tak. A ja już dałem ci informacje o dziewczynie, która jest i była jedyną przyjaciółką Claire. Sierra Leone, I poznałeś Adama. Te dwie osoby to jedyne osoby, z którymi Claire spędza czas. Wiesz o tym, dlaczego tak nagle o nich pytasz?” Carlos zapytał ciekawie,

Wzrok Xaviera zabłysnął. „ Sierra Leone, tak ona się nazywa?” – pomyślał .

Wcześniej, gdy zobaczył ją z Claire, doznał szoku. Chciał ją wrzucić do oceanu za to, że była intrygantką, która najpierw zaprzyjaźniła się z Claire, a potem weszła do jego łóżka. Ale zauważył, jak szczęśliwa wyglądała Claire, gdy przedstawiała mu tę dziewczynę. Więc powstrzymał swój popęd i ledwo skończył śniadanie, nie łamiąc jej karku na pół.

„Opowiedz mi wszystko, co wiesz o tej Sierze” – zażądał Xavier.

Carlos odłożył telefon i spojrzał na identyfikator dzwoniącego, aby sprawdzić, czy na pewno rozmawia ze swoim najlepszym przyjacielem. To pierwszy raz, kiedy Xavier pyta o kobietę, mimo że wyczuł gniew w jego głosie.

„Dziwne. Zastanawiam się, co takiego zrobiła ta biedna dziewczyna, że go obraziła” – pomyślał, okazując litość Sierze.

„Sierra jest najlepszą przyjaciółką Claire od sześciu lat. Pięć lat temu straciła ojca i siostrę bliźniaczkę w wypadku. Po tym wypadku jej matka popadła w depresję i kilka razy próbowała popełnić samobójstwo, aż cztery lata temu jej się udało. Ale jej matka nie umarła od razu. Była w śpiączce przez trzy i pół roku, aż zmarła sześć miesięcy temu. Tego samego dnia Sierra i Claire ukończyły studia. Przez te trzy i pół roku Sierra pracowała na trzech pół etatach, aby opłacić koszty leczenia matki. Ledwo spała i jadła. Biedna dziewczyna, nigdy nie wychodziła i nie imprezowała jak inne dzieci w jej wieku. Pomimo wszystkich wysiłków i tak straciła matkę. Popadła w depresję i ciężko jej było poradzić sobie z tym smutkiem. Więc nasza Claire zaprosiła ją na pokład, aby pomóc jej zapomnieć o wszystkim” Carlos podzielił się wszystkim, co wie o Sierze, podczas gdy ich mężczyźni obserwowali każdego, kto był z Claire.

Xavier nic już nie powiedział. Rozłączył się i wyrzucił komórkę. Przypadkowo wylądowała na łóżku, tuż obok czerwonej plamy.

Jego oczy stały się zimniejsze, gdy spojrzał na plamę. Wybiegł z pokoju.

Z drugiej strony Claire oprowadza Sierrę po jachcie. Sierra była zmęczona podróżą poprzedniego dnia.

„Czyż nie jest pięknie?” Claire zapytała podekscytowana.

Sierra skinęła głową i uśmiechnęła się.

„To naprawdę piękne” – zgodziła się.

Stali w pobliżu pokładu trzeciego piętra, gdzie za barierką znajdował się hamak. Jacht jest ogromny, ma cztery piętra i trzydzieści dziewięć sypialni. Na czwartym piętrze jest tylko jedna sypialnia, która należy do Xaviera.

Pokój Sierry znajduje się na trzecim piętrze, gdzie dostępnych jest tylko pięć innych pokoi. Jeden pokój Claire dzieli z Adamem, a pozostałe trzy są zarezerwowane dla panny młodej i jej rodziny.

Drugie piętro i parter zarezerwowane są dla innych gości, którzy są wspólnymi znajomymi pary młodej.

Właśnie wtedy Claire odepchnęła Sierrę od tyłu. Sierra spadła na ogromny Hamak. Przez sekundę myślała, że wpadła do wody. Krzyk wyrwał się z jej gardła, ale ucichł, gdy jej ciało uderzyło w Hamak zamiast w wodę.

„Claire, wystraszyłaś ją” – Adam skarcił Claire, która się szeroko uśmiechała.

Claire zeskoczyła, przez co Sierra kilka razy podskoczyła na hamaku.

Adam pokręcił głową na wygłupy swojej dziewczyny. Kocha Claire tak bardzo, bo jest bardzo słodka i troskliwa.

„Czy cię wystraszyłam?” Claire zapytała Sierrę, która teraz siedziała ze skrzyżowanymi nogami na hamaku.

Sierra była przestraszona, ale nie powiedziała o tym Claire.

„Nie” – skłamała.

Ramiona Claire opadły z rozczarowania.

„Si, co się z tobą stało? Wcześniej nie byłeś taki. Przynajmniej podzieliłbyś się ze mną swoimi prawdziwymi uczuciami. Ale teraz czuję się, jakbym rozmawiała z obcym. Nie uważasz, że nadszedł czas, aby żyć dla siebie? Teraz cię wystraszyłam, widziałam to na twojej twarzy. Dlaczego mi tego nie powiesz? Okaż trochę złości. Powiedz mi, czy cię zawiodłam. Proszę, otwórz się i bądź sobą” – błagała Claire.

Sierra uśmiechnęła się do niej smutno, Sześć miesięcy temu powiedziałaby Claire prawdę, Ale śmierć matki uderzyła w nią mocniej i teraz tkwi pomiędzy depresją a niepewnością. Straciła wszystkich członków rodziny, a Claire jest jedyną kotwicą, która w tych dniach utrzymuje ją przy zdrowych zmysłach. Nie chce stracić również Claire,

Przez ułamek sekundy Sierra przypomniała sobie, że ostatnia noc była pierwszą nocą po sześciu miesiącach, kiedy spała bez dręczenia przez koszmary. Ale odepchnęła to wspomnienie w głąb umysłu.

„Naprawdę się nie bałam” zapewniła Claire, zamiast przyznać rację.

Claire przytuliła swoją najlepszą przyjaciółkę i modliła się do osoby, która jej słuchała.

„Proszę, obdarz moją przyjaciółkę odrobiną spokoju” – pomyślała ze smutkiem.

Xavier obserwował wszystko ze swojego prywatnego tarasu na czwartym piętrze. Jego oczy są przyklejone do Sierry, która wyglądała jak element układanki, który chciał rozwiązać.

„Dlaczego ona próbuje zadowolić Claire? Jaki jest jej cel końcowy?” pomyślał.