Rozdział 79

Łaska

Jej głos po drugiej stronie linii był chłodny, obojętny i miał w sobie nutę irytacji, która sprawiła, że moje serce zapadło się. To była kobieta, która kiedyś prowadziła mnie przez labirynt badań, która była moim mentorem w czasach, gdy dopiero zaczynałem formułować ideę projektu długowieczności. Jak mogła być teraz taka zimna?

„Grace” – jej głos zatrzeszczał z nutką irytacji – „wiesz, że jestem na emeryturze, prawda?”