Rozdział 5

Tak właśnie słyszała, jak dyrektorzy rozmawiali za jej plecami.

„Jak oni śmią tak mówić! Jesteś jedyną córką rodziny Taylor i córką pierwszej żony. Czy oni oszaleli?” Sekretarka Alyssy, Sean Lynch, była wściekła.

„No, chodź. To staromodne podejście. Kogo obchodzi, czy jestem córką pierwszej żony? Nie obchodzi mnie to, więc po co miałabyś się tym przejmować?” Alyssa zmrużyła oczy i uszczypnęła twarz Seana. Młoda sekretarka natychmiast się zarumieniła.

„Alyssa, jesteś przyszłą prezes KS Group. Czy możesz przynajmniej zachowywać się z godnością? Nie drażnij Seana”. Jonah lekko się zmarszczył.

„Co się dzieje? Wielkim szefom wolno drażnić swoje sekretarki. Dlaczego szefowa nie może dotknąć twarzy swojego sekretarza?” Alyssa parsknęła śmiechem. „To dla niego zaszczyt, że go dotykam!”

Jonasz pokręcił głową, w jego oczach widać było jedynie miłość i czułość.

Wkrótce dyrektorzy otoczyli Jonaha i Alyssę. Michael Grant, jeden z wiceprezesów, zabrał ich do windy VIP, ale Alyssa powiedziała: „Najpierw chcę obejrzeć restaurację”.

Nie owijała w bawełnę, a jej pierwszym celem było obserwowanie tego hotelu. Przerażony Michael zaprowadził ich do restauracji w formie bufetu.

Jonah milczał, jakby był niewidzialny i pozwolił siostrze robić wszystko, czego potrzebowała.

Nie była pora lunchu, więc nie było klientów, ale kilku kelnerów już serwowało jedzenie. Alyssa spojrzała na talerze i nagle zatrzymała się przed strefą z owocami morza.

Następnie podwinęła rękaw i włożyła rękę do szklanego akwarium. Precyzyjnie wyjęła martwą krewetkę spośród setek żywych.

"Wyjaśnić."

„T-to jeszcze nie umarło” – wyjąkał pan Grant.

„To możesz je mieć, skoro nie jest martwe” – uśmiechnęła się Alyssa.

„M-Ms. Alyssa, jak widzisz, krewetek jest setki. Normalne jest, że jedna z nich udusi się na śmierć...”

„To normalne, że jedna jest martwa. Ale czy uważasz, że to normalne, że gość dostaje od tego zatrucia pokarmowego?”

Uśmiech zniknął z twarzy Alyssy. „Poza tym jest tu w sumie 356 krewetek. Przyjrzałam się im dokładnie i pięć było martwych. Około 30 krewetek jest na granicy śmierci . Nie jestem pewna, co pomyśleliby goście, którzy zapłacili 300 dolarów, żeby tu zjeść, ale gdybym była na moim miejscu, umieściłabym ten hotel na czarnej liście na zawsze! Zajmij się wszystkimi składnikami z obszaru owoców morza w odpowiedni sposób i zmień dostawców. Jeśli jutro na lunchu zobaczę kolejną martwą krewetkę, pozwolę ci jej spróbować”.

Michael prawie zemdlał, podczas gdy pozostali dyrektorzy byli oszołomieni tym, co się stało. Tylko Jonah i Sean wiedzieli, że Alyssa ma fotograficzną pamięć. Kiedyś pomogła policji rozwiązać sprawę dzięki swoim bystrym oczom. Więc kilka krewetek było dla niej bułką z masłem.

Gdy dotarli do pokoi gościnnych, Alyssa wzięła od Seana białą chusteczkę i delikatnie przetarła nią ścianę i ramkę obrazu.

„Sprzątanie nie jest dobrze wykonane – jest kurz. Zrób to jeszcze raz”.

Dyrektorzy narzekali w głębi duszy.

„Wiem, że potajemnie mnie przeklinacie, myśląc, że jestem przesadna i drobiazgowa, prawda?” Alyssa wyglądała spokojnie, ale jej ton był poważny. „Jednakże hotel z reputacją sprzed stu lat może zostać zmieciony z powierzchni ziemi przez zaniedbanie takich szczegółów. Gdyby inspektor hotelowy zauważył którykolwiek z tych problemów, mógłby odebrać nam jedną z gwiazdek”.

Potem spojrzała na Seana. Zrozumiał, co miała na myśli i rozkazał: „Otwórz pokój”.

Kierownik działu sprzątania szybko zrobił, co mu kazano. W przeszłości sprzątali kilka pokoi tylko na pokaz podczas inspekcji przeprowadzanych przez przełożonych. Jednak Alyssa nie spełniła ich oczekiwań.

Alyssa weszła do pokoju i najpierw zajrzała do łazienki. Następnie usiadła na łóżku. Jej delikatna twarz natychmiast stała się zimna. Jednak pozostała milcząca i zakończyła inspekcję.

Następnie poszła z Jonahem do swojego biura.

„Co myślisz po obejrzeniu się?” Jonah się zaśmiał.

„To miejsce jest brudne i zabałaganione!” Alyssa usiadła na sofie, przygnębiona . Następnie zasłoniła czoło i westchnęła. „Czy mój tata próbuje mnie wyszkolić lub zrobić mi psikusa? Ten hotel jest najgorszy, jaki kiedykolwiek widziałam. Czy ten biznes naprawdę należy do Taylorów?”

„Lyse, dziadek założył ten hotel. W przeszłości chcieliśmy rozszerzyć naszą działalność, zaczynając w branży hotelarskiej i zarządzaliśmy nią ostrożnie. Dopiero wtedy KS Financial Group mogła stać się tym, czym jest dzisiaj.

Ten hotel to nie tylko straszny bałagan, który musisz posprzątać, ale także miejsce o znaczeniu dla Taylorów. Mamy jednak zbyt wiele firm, a branża hotelarska nie radziła sobie dobrze przez ostatnie dwa lata. Poza tym byliśmy zajęci własnymi sprawami. Więc... zaniedbaliśmy zarządzanie. Jonah obwiniał siebie. Lyse, będziesz musiał poradzić sobie z naszym bałaganem. Przepraszamy.

Nagle Alyssa zauważyła czarny fortepian w kącie i aż zaparło jej dech w piersiach.

„Rozkazałem, żeby to tu umieścić. Wiem, że lubisz grać na pianinie, kiedy nie masz dobrego nastroju. Czasami zrobisz kilka okrążeń wokół toru wyścigów konnych, prawda?”

Spojrzenie Jonaha było łagodne, kiedy powiedział: „Wiem, że będziesz zajęty przez te dwa miesiące. Nierealistyczne jest, żebyś poszedł na tor wyścigów konnych. Jeśli jesteś zmęczony, możesz zagrać kilka piosenek. Jesteś w tym dobry. Pamiętam...”

„Dziękuję, Jonah. Nie grałem od dłuższego czasu.” Alyssa miała trudności z przełknięciem, a prawie zagojona rana w jej sercu znów się otworzyła.

„Co się dzieje?” Jonah był zszokowany.

„Kiedy byłem lekarzem, zraniłem się w rękę, pomagając ratować żołnierza. Więzadło mojego małego palca zostało zerwane. Chociaż palec nie jest złamany, jest to równoznaczne z tym, że jest bezużyteczny. Nie mogę rozciągać palców zbyt daleko i

Nie mogę już grać wielu piosenek, więc postanowiłam przestać grać." Alyssa starała się jak najlepiej zachować spokój, kiedy to mówiła.

Jonasz był zmartwiony i wziął ją za rękę, żeby to sprawdzić.

„Czy odniosłeś obrażenia z powodu Jaspera Becketta?”

„Tak i nie.” Alyssa poczuła, jak ból w jej sercu wzrasta, gdy usłyszała jego imię.

Mimo to pokazała promienny uśmiech. „To dla pokoju na świecie. Zrobiłam to, aby moja rodzina była dumna”.

Pięć lat temu spotkała Jaspera ponownie po latach tęsknoty za nim. Było to na polu bitwy na granicach Ksovii. Ona była lekarzem polowym, a on żołnierzem piechoty . Walczył o pokój, a ona prawie unieruchomiła sobie rękę, aby przywrócić go do bezpieczeństwa.

W przeszłości uważała to za zaszczyt. Teraz czuła ból tylko wtedy, gdy jej mały palec był zdrętwiały.

Ale przeszłość powinna pozostać przeszłością. Pokochała niewłaściwą osobę i nigdy więcej nie uroni za nią łzy.

Nagle Sean zapukał i szybko wszedł do biura. „Pani Alyssa, znalazłem dostawcę pościeli i mebli do naszego hotelu. To głównie Elysian Home. Pan Grant jest odpowiedzialny za skontaktowanie się z nimi”.

„Znowu Elysian.” Alyssa skrzyżowała szczupłe nogi i niebezpiecznie zmrużyła oczy.

„Powiedz działowi finansowemu, aby przygotował rachunki za ostatnie dwa lata. Skontaktuj się również z nowym dostawcą pościeli i wymień wszystko, co należy do Elysian”.

„Naprawdę zamierzasz wywołać takie zamieszanie?” Jonah uniósł brew.

„Elysian Home to firma brata pierwszej miłości Jaspera”.

„Och. To zemsta” – powiedzieli jednocześnie Jonah i Sean.

„Nie! Sprzedawali gorszej jakości pościel do hotelu KS World. Muszę ich ukarać”. Alyssa prychnęła.

Wściekła się na myśl o twardym materacu, na którym siedziała. Uczucie dyskomfortu podczas pobytu w hotelu wpłynęłoby na wrażenie klienta. Nic dziwnego, że było tak wiele złych opinii!

„Dobrze! Jest jeszcze jedna rzecz” – dodał Sean. „Prosiłeś mnie, żebym miał oko na Beckettów. Otrzymałem wiadomość, że Newton Beckett miał kolejny udar i jest w szpitalu. Przebywa w szpitalu pod naszą grupą”.

„On jest w szpitalu?” Alyssa natychmiast wstała zmartwiona.

W tym momencie zadzwonił telefon Jonaha. Spojrzał w dół i się uśmiechnął.

„Lyse, to twój były mąż.”