Rozdział 169: Gość

Moana

Minęło jeszcze kilka dni. Pod koniec naszego pierwszego tygodnia szkoły wydawało się, że Ella i ja zadomowiłyśmy się całkiem dobrze. Ella miała mnóstwo przyjaciół i kochała swoich nauczycieli, a ja również lubiłam uczyć. W końcu poczułam, że spełniam swoje dziecięce marzenie o byciu nauczycielką sztuki, chociaż trudno mi było nawiązać kontakt z innymi nauczycielami. Nie byli niemili i wymieniali ze mną uprzejmości każdego dnia, ale widziałam, że nie chcieli za bardzo się ze mną zadawać, ponieważ nadal uważali mnie za człowieka. Może z czasem poznaliby mnie trochę lepiej i przezwyciężyliby niektóre ze swoich uprzedzeń. Jednak teraz nie mogłam powstrzymać się od życzenia, aby mój wilk po prostu się wyłonił, abym przestała musieć radzić sobie z takim nastawieniem ludzi. Niestety, jednak nie wyglądało na to, aby Mina stawała się coraz silniejsza. Wydawało się, że trochę stagnuje przy swoim obecnym poziomie siły.

„To pewnie dziecko”, powiedziała, gdy zapytałam ją o to pewnego ranka. „Myślę, że kiedy urodzisz dziecko, będę w stanie stać się silniejsza. Na razie twoje ciało koncentruje się na tym, aby oboje byli zdrowi w czasie ciąży”.