Wczesne lato w Guangcheng jest zawsze niezwykle gorące.
Jest już po ósmej rano, a słońce już pali ziemię niczym szalejący ogień. Elizabeth wsiadła do autobusu i dotarła na przystanek niedaleko hotelu Guangcheng. Po wyjściu z autobusu wyjęła telefon komórkowy i wybrała numer swojej matki.
„Mamo, jestem w pobliżu hotelu Guangcheng. Zaraz tam będę. Czy możesz mi powiedzieć, jak wygląda moja randka w ciemno?”– zapytała Elizabeth.
Pani Smith odpowiedziała po drugiej stronie telefonu: „Nie przyniosłeś jego zdjęcia?”
– Zapomniałam. Elizabeth była trochę zawstydzona.
" Zawsze jesteś taki nieostrożny. Nawet gdybym ci powiedział, jak wyglądał, możesz sobie tego nie wyobrazić. Tak czy inaczej, wszedłeś do hotelu i szukałeś go w kawiarni na pierwszym piętrze. Pracował w na pobliskim placu budowy. Widziałeś, kto nosi ubrania pracowników migrujących i kask ochronny, to twoja randka w ciemno”– szczegółowo wyjaśniła pani Smith .
Elizabeth poprawiła okulary na nosie i odpowiedziała.
„Elizabeth, powiem ci, że tym razem nie możesz być wybredna. Masz już dwadzieścia siedem lat. Jeśli nie wyjdziesz za mąż, staniesz się starą dziewczyną. Nie ukrywaj się całymi dniami w sadzie nie widując się z nikim.” Pani Smith W jego słowach była nuta niepokoju.
„Mamo, wiem, ja…” Zanim Elizabeth zdążyła dokończyć słowa, została nagle przewrócona.
„ Dziewczyno, wszystko w porządku? Przepraszam, spieszyłam się i nie zauważyłam Cię.” Osobą, która potrąciła Elizabeth, była ponad sześćdziesięcioletnia ciocia. Szybko pomogła Elizabeth wstać i wielokrotnie przepraszała.
Chociaż Elizabeth czuła się dobrze, jej okulary spadły na ziemię, a soczewki się rozbiły. Jest bardzo krótkowzroczna i bez okularów wszystko wokół niej staje się niewyraźne.
„Ciociu, nic mi nie jest.”Elżbieta nie chciała za bardzo mieć kłopotów z Ciocią, więc szybko zapewniła, że wszystko w porządku. Po wielokrotnych przesłuchaniach ciotka upierała się, że wszystko u niej w porządku, po czym ciotka wyszła.
Schyliła się, żeby podnieść potłuczone okulary, których nie dało się naprawić, więc musiała złożyć oprawki i włożyć je do kieszeni. Stwierdziwszy, że matka nie odłożyła słuchawki, krótko wyjaśniła sytuację, po czym w pośpiechu odłożyła słuchawkę i poszła do hotelu Guangcheng.
Bez okularów wzrok Elizabeth był niewyraźny i musiała podejść bardzo blisko, aby widzieć wyraźnie, szukając kawiarni. W kawiarni było tłoczno. Rozejrzała się i w końcu dostrzegła w kącie mężczyznę ubranego jak murarz na placu budowy, z hełmem ochronnym na głowie.
Ta osoba była dzisiaj jej randką w ciemno – William.
Elizabeth poszła prosto, a William zauważył, że ktoś się zbliża i zapytał grzecznie: „Przepraszam, czy ty jesteśWilliam ?”
Chociaż William był zdezorientowany, nadal odpowiedział cicho.
„Witam, jestem Elizabeth, twoja dzisiejsza randka w ciemno.” Po tym, jak Elizabeth otrzymała potwierdzenie, naturalnie usiadła naprzeciwko Williama i przedstawiła się.
Z powodu ciężkiej krótkowzroczności nie widziała wyraźnie twarzy Williama, nawet jeśli siedziała z nim twarzą w twarz. Ale ona się tym nie przejmuje, dopóki jej rysy twarzy są kompletne.
William uniósł lekko mieczowe brwi i spojrzał na Elżbietę głębokimi i zimnymi oczami. Kiedy jednak zobaczył spokojną minę Elżbiety i jasne oczy, powstrzymał swą ostrość i chłód.
„ Panie Moore , czy osoba wprowadzająca powiedziała Panu o mojej sytuacji? Mam dwadzieścia siedem lat. Kiedyś miałem związek, który zakończył się porażką i od tego czasu stoi pusty. Mam własną firmę i podpisałem kilka kontraktów projektów. W sadach uprawia się liczi, longany, mango, papaje, winogrona, pomarańcze, arbuzy i inne owoce.
„Zwykle jestem bardzo zajęta pracą i nie mam czasu się zakochać. Pomyślałam więc, że jeśli uda mi się znaleźć partnerkę na randce w ciemno, to po prostu zdobędę certyfikat i wyjdę za mąż. To też zapobiegłoby mojemu rodzice od ciągłego namawiania mnie, żebym wyszła za mąż, co przyprawiałoby mnie o ból głowy”.
„Och, tak na marginesie, mam w rodzinie trójkę rodzeństwa. Moja starsza siostra jest zamężna, a mój młodszy brat założył rodzinę. Teraz zostałam sama, więc rodzice bardzo mnie naciskają”. Elizabeth mówiła non-stop, gdy tylko usiadła w swojej sytuacji.
William z zainteresowaniem spojrzał na Elżbietę, wyjątkową kobietę. Nie była tak bystra i szlachetna jak zamożne córki, które widział, ale była atrakcyjna i im dłużej na nią patrzyła, tym bardziej stawała się urocza. Jej bezpośredniość i uczciwość również wywarły na nim dobre pierwsze wrażenie.
Teraz, gdy Elizabeth się przedstawiła, William przedstawił się także grzecznie: „Pani Smith , mam w rodzinie wielu braci i jestem najstarszy. Mam trzydzieści jeden lat i jestem kawalerem. Ale mam dwójkę dzieci, którymi muszę się zająć , więc był sierotą mojego starego przyjaciela. Po jego niespodziewanej śmierci, jego żona również zniknęła, zostawiając dwójkę dzieci bez nikogo, kto by się nią opiekował. „
„ Ile mają teraz lat ? ” Sytuacja illiama była odmienna od tego, co mówił wprowadzający. Był nie tylko starszy, ale także miał dwójkę dzieci. Choć był trochę zaskoczony, nie dał tego po sobie poznać.
„Mają cztery lata i we wrześniu rozpoczną naukę w przedszkolu. Są bliźniakami.”– odpowiedział William.
Słysząc to, Elizabeth odetchnęła z ulgą. Dopóki dzieci będą mogły chodzić do przedszkola, dorośli będą mogli dużo odpocząć.
„Masz ich zdjęcia? Chcę je zobaczyć”. Elżbieta uważała, że William mógł adoptować dzieci swoich zmarłych przyjaciół bez obawy, że wpłynie to na jej małżeństwo, co pokazało, że był osobą uczciwą i życzliwą. A jeśli nieżonaty mężczyzna potrafi dobrze zaopiekować się dwójką dzieci, świadczy to również o jego dobrym usposobieniu i dużej tolerancji. To był dokładnie taki typ mężczyzny, jakiego szukała.
William wyjął telefon komórkowy, otworzył album ze zdjęciami, znalazł zdjęcia dwójki dzieci i pokazał je Elizabeth. Dwoje dzieci jest pięknych i uroczych, zupełnie jak szczęśliwe lalki na noworocznych zdjęciach. Chociaż Elizabeth ma poważną krótkowzroczność, nadal wyraźnie widzi twarze dwójki dzieci, gdy przyjrzy się bliżej za pomocą telefonu komórkowego. W tych dwóch uroczych dzieciach zakochała się od pierwszego wejrzenia.
Po obejrzeniu zdjęć dziecka Elizabeth oddała telefon Williamowi i zapytała bez ogródek: „Panie Moore, mam na panu dobre wrażenie. Jeśli pan też uważa, że jestem dobry, czy odważy się pan na małżeństwo w pośpiechu? Jeśli odważysz się, teraz zajmiemy się formalnościami!”
Elżbiecie nie było trudno wyjść za mąż. Dopóki rodzice przestaną namawiać ją do wyjścia za mąż, będzie mogła spokojnie kontynuować karierę. A błyskawiczne małżeństwo wymaga odwagi, której Elizabeth nigdy nie brakowało. Jako dziewczynka odważyła się zaciągnąć pożyczkę na milion dolarów, pożyczyła ją od krewnych i przyjaciół, zakontraktowała kilka sadów i zajęła się tym, co kocha. Tej odwadze nie dorównuje nawet wielu mężczyzn!
