Szósty tydzień ciąży.
Wstrząśnięta, przykuły mnie trzy słowa, które pojawiły się na moim raporcie z USG. Stało się to tylko raz! Jak zaszłam w ciążę?
Co powinienem teraz zrobić?
Czy powinnam powiedzieć o tym Ashtonowi? Czy odmówi rozwodu ze mną z tego powodu? Nie, wątpię! Prawdopodobnie pomyśli, że bezczelnie wykorzystuję to dziecko, żeby go szantażować.
Tłumiąc frustrację, która zakorzeniła się w moim sercu, wrzuciłam wyniki badania USG do torby, wychodząc ze szpitala. Przed szpitalem czekał Maybach z jedną z szyb opuszczonych o ułamek. Na siedzeniu kierowcy można było dostrzec atrakcyjnego mężczyznę o mroźnym wyrazie twarzy.
Przystojny mężczyzna w luksusowym samochodzie niewątpliwie przyciągałby uwagę wielu przechodniów.
Ashton Fuller był uosobieniem bogactwa i urody. Już dawno przyzwyczaiłem się do ciekawskich spojrzeń przechodniów po tylu latach. Ignorując ich, wślizgnąłem się na przednie siedzenie pasażera.
Kiedy mężczyzna, który odpoczywał z zamkniętymi oczami, poczuł lekki ruch, niewyraźne zmarszczenie brwi pojawiło się między jego brwiami. Nie otwierając oczu, zapytał głębokim głosem: „Czy wszystko zostało ustalone?”
„Tak!” Skinęłam głową, podając mu podpisany ze szpitalem kontrakt. mówiąc: „Dr Ludwick powiedział mi, żebym przekazała ci pozdrowienia”. Miałam zamiar podpisać kontrakt sama w szpitalu dzisiaj, ale wpadłam na Ashtona po drodze. Z nieznanego mi powodu zaproponował, że mnie tu zawiezie, mówiąc, że jest po drodze.
„Będziesz odpowiedzialny za tę sprawę”. Ashton zawsze był człowiekiem małomównym. Nie przyjął kontraktu; zamiast tego, dał mi te instrukcje w sposób pobieżny, zanim uruchomił silnik samochodu. Skinąłem głową i milczałem.
Posłuszeństwo wobec niego i wykonywanie jego rozkazów wydawało się być jedynymi dwoma rzeczami, które umiałem robić.
Samochód jechał w kierunku centrum miasta. Był już wieczór, więc nie wiedziałem, dokąd zmierza, jeśli nie do willi. Chociaż czułem się zdezorientowany, nigdy nie podjąłem inicjatywy, aby go o cokolwiek zapytać. Po prostu milczałem.
Raport z USG był na pierwszym planie moich myśli, ale nie wiedziałam, jak poruszyć z nim ten temat. Złapana w dylemacie, zerknęłam na niego kątem oka. Jak zwykle emanował zimną i odległą aurą, jego ostre i bezwzględne spojrzenie było skierowane prosto przed siebie. „Ashton!” wyrwało mi się. Moje dłonie zrobiły się trochę wilgotne, gdy ściskałam torbę; prawdopodobnie było to spowodowane moimi nerwami. „Mów”. Ta pojedyncza sylaba została wykrzyczana bez śladu emocji.
On i tak zawsze mnie tak traktował. Po kilku dobrych sekundach napięcie stopniowo opuściło moje ciało, gdy uspokoiłam nerwy. Biorąc głęboki oddech, oznajmiłam: „Jestem...” w ciąży.
Miałam do wyznania tylko dwa słowa, ale połknęłam drugie słowo, które miałam na końcu języka w chwili, gdy telefon nagle zadzwonił.
„Rebecca, co się stało?” Niektórzy ludzie rezerwują swoją delikatną i kochającą stronę tylko dla jednej osoby.
Łagodna natura Ashtona była zarezerwowana wyłącznie dla Rebecci Larson; było to wyraźnie widoczne po sposobie, w jaki z nią rozmawiał.
Słowa Rebekki przez telefon sprawiły, że Ashton nagle nacisnął hamulec, mówiąc do niej uspokajającym tonem: „W porządku. Przyjdę za chwilę. Nie odchodź nigdzie, okej?”
Gdy tylko rozmowa się zakończyła, jego lodowaty wyraz twarzy wrócił na swoje miejsce. Spojrzał na mnie i nakazał urywanym tonem: „Wynoś się”.
Jego rozkaz nie pozostawiał pola do dyskusji.
To nie był pierwszy raz, kiedy wyrzucił mnie z samochodu. Widząc to, skinęłam głową i wepchnęłam sobie słowa, które planowałam powiedzieć, zanim otworzyłam drzwi samochodu i wysiadłam.
Moje małżeństwo z Ashtonem nastąpiło z powodu zbiegu okoliczności, ale miłość nigdy nie była w tym równaniu. Ashton miał już Rebeccę w swoim sercu, więc moje istnienie było zbędne. Być może można by to nawet uznać za przeszkodę.
Dwa lata temu George Fuller, dziadek Ashtona, doznał zawału serca. Kiedy był w szpitalu, zmusił Ashtona do poślubienia mnie. Dla dobra dziadka Ashton niechętnie to zrobił. Przez dwa lata, kiedy jego dziadek jeszcze żył, Ashton ignorował moje istnienie, ale poza tym nic innego nie robił. Teraz, gdy jego dziadek odszedł, nie mógł się doczekać, aby znaleźć prawnika, który sporządzi dla mnie dokumenty rozwodowe do podpisania.
Niebo było już ciemne, gdy wróciłam do willi. Ogromny dom był pusty, przypominając nawiedzony dom. Być może to przez moją ciążę nie miałam apetytu. Dlatego poszłam prosto do sypialni, aby się umyć i położyć spać. W stanie senności usłyszałam słaby dźwięk wyłączanego silnika samochodu; dochodził z dziedzińca. Czy Ashton wrócił?
Czy on nie powinien być z Rebeccą?
