Rozdział 54

Moi rodzice zazwyczaj nie dzwonią do mnie bez wcześniejszego umówienia się na rozmowę. Mamy dobre relacje, ale nie rozmawiamy zbyt często, biorąc pod uwagę, jak napięty jest mój grafik. Czy to może być nagły wypadek? Zastanawiam się. Szybko odbieram połączenie i przykładam telefon do ucha.

„Hej, mamo” – mówię radośnie, starając się zachować spokój głosu, mimo niepokoju w żołądku. „Co się dzieje?”

„Hej, Carrie, miło słyszeć twój głos” – głos mojej mamy trzeszczy w głośniku. Pomimo uroczego przezwiska, którego używa w stosunku do mnie, jej słowa są pełne troski. Mój niepokój tylko rośnie.