Rozdział 15 Cienka linia życia i śmierci

Gdy tylko Serena weszła do pokoju, zobaczyła bałagan. Połamane meble walały się po całej podłodze, najemnicy byli pokryci bliznami, a ostry zapach krwi nadawał całemu pomieszczeniu jeszcze bardziej niesamowity wygląd.

Tristan, ubrany w czarną koszulę, stał na środku pokoju, a jego przystojna twarz migotała w cieniu światła i wyglądała chorobliwie blado. Jednak te wąskie oczy wpatrujące się w Serenę były szkarłatnoczerwone i pełne morderczych zamiarów. Całe jego ciało emanowało lodowatą aurą, jak krwiożercza bestia wpatrująca się w swoją ofiarę.

Widząc ponownie chorobęTristana , oczy Sereny stały się kwaśne, serce wydawało się jej mocno zaciśnięte i nie mogła oddychać. „Tristan...Tristan”– złagodziła swój głos i podeszła do Tristana. „Jestem Serena, twoja żona. Nie zrobię ci krzywdy, zabiorę cię do domu”.