Κεφάλαιο 6

Η Όντρεϊ

Η τάξη ξέσπασε σε κυματισμούς από γέλια και γέλια με τα λόγια του Έντουιν: «Δεν χρειάζεται να κρύβεσαι, Όντρεϊ. Πιστεύω ότι συναντηθήκαμε χθες το βράδυ».

Ήξερα ότι κανείς δεν ήξερε πραγματικά τον υπονοούμενό του εκτός από εμένα, και ότι πιθανότατα γελούσαν νευρικά για να μειώσουν την ένταση, αλλά δεν βοηθούσε ο τρόπος που τα μάγουλά μου έγιναν μια φωτεινή ροζ απόχρωση κάτω από το βλέμμα του.