Rozdział 10

Leda na chwilę została oślepiona światłem, na jej twarzy malowało się zdziwienie, gdy instynktownie odepchnęła mężczyznę, zanim zdążył ją pocałować. „Wow, Anne, wróciłaś.” „Ehem! Eee, może wy dwoje powinniście się najpierw ubrać.” Usta Roseanne lekko drgnęły, gdy grzecznie odwróciła się, by zapewnić im prywatność.

Westchnęła. Wyglądało na to, że jej pobyt u Ledy dobiega końca. Nawet najlepsi przyjaciele potrzebują prywatności. Zbyt długie wspólne życie było dla obu stron niewygodne. Leda jednak nie wydawała się przejęta niedawną przerwą. Od niechcenia podciągnęła pasek od spodni, narzuciła kurtkę na ramiona i rzuciła mężczyźnie marynarkę. Leda zostawiła ślad szminki na jego przystojnej twarzy, a oczy mężczyzny były nadal czerwone. Leda pocieszająco pogłaskała go po policzku. „Kochanie, poczekaj na mnie w sypialni.”

Chcąc spełnić prośbę, mężczyzna podniósł ubranie, które ledwo zakrywało mu klatkę piersiową, a ramiona miał pełne miłosnych ukąszeń, i obdarzył Roseanne radosnym uśmiechem. „Hej, Anne, dobry wieczór.” Roseanne instynktownie odpowiedziała: „Cześć, Keven”.