Rozdział 8 Szaleję

Tydzień zdaje się mijać powoli. Czuję, że wieczność już się przed moimi oczami rozwinęła, ale minęło zaledwie kilka dni odkąd to piekło się zaczęło.

Moje niezdarne ręce szukały paczki papierosów i pamiętam, że spróbowałem tego po raz pierwszy, gdy poszedłem do liceum, gdy moja matka spędzała więcej czasu w szpitalu niż w domu, zanim jeszcze dowiedziałem się o istnieniu mojego ojca. Od tamtej pory paliłem w tajemnicy - jeden z nawyków, z których zrezygnowałem dla Erica, który powiedział, że nienawidzi tego zapachu... Chociaż nie wiedział, że ta maleńka, pozornie nieistotna broń była stale na moich ustach.

Uczucie ponownego włożenia go do ust po tylu latach jest zarówno ekscytujące, jak i przerażające. Ale zapalam go i wciągam głęboko, opierając się o balustradę tarasu.