Rozdział 90

Nie znałem bliźniaków aż tak długo, około sześciu miesięcy, jeśli chcesz być bardziej precyzyjny. Szybko się zżyliśmy, choć było to znacznie dłużej jak na standardy wilkołaków. Ta więź pomogła nam wszystkim poczuć się ze sobą znajomo i komfortowo, ale wciąż były rzeczy, których nie wiedziałem o moich przystojnych towarzyszach.

Jedną z takich rzeczy było to, jak przerażający potrafił być Kade, gdy wpadł w morderczy szał.

Widziałem go na polu bitwy, choć moja uwaga była okropnie podzielona między niego i jego rannego brata. Widziałem, jak poruszał się w formie wilka, ale było coś odrażająco atrakcyjnego w oglądaniu Kade'a poruszającego się w jego ludzkim ciele.