Rozdział 242

Anastazja nie wiedziała, dlaczego od czasu do czasu myśli o Elliocie, mimo że zgodzili się już na powrót do bycia nieznajomymi. Nie, przestań, skarciła samą siebie. Muszę przestać o nim myśleć. Jutro mam jeszcze pracę. Nadal musiała zarabiać na życie i nie mogła sobie teraz pozwolić na brak snu. Faktycznie, musiała nadrobić zaległości.

Jednak im bardziej próbowała przekonać samą siebie do snu, tym trudniej było jej zapaść w sen. W końcu poddała się i w pewnym momencie sen przyszedł do niej bez konieczności przywoływania.

Następnego ranka obudziła się i niewyraźnie otworzyła oczy. Następnie sięgnęła po telefon i napisała SMS-a do Olivera, prosząc go, aby spotkał się z nią później na parkingu w piwnicy.