Rozdział 29 Oszukani

Kobieta zamknęła oczy i wzięła głęboki oddech. Domenico był w jego życiu szkodnikiem! Stanął na jej drodze tak niedawno, a zresztą wspinał się na podium najgorszych ludzi w jej życiu, mimo że wciąż nie potrafiła pokonać ojca, macochy i przyrodniej siostry.

„Panie Álvarez!” – powiedziała bez uśmiechu, tonem wyraźnie wskazującym, że stara się być uprzejma.

„Z każdym dniem piękniej!” – odpowiedział. Natychmiast zobaczyła cios na jego twarzy. Oczywiście nie był duży, ale sprawił, że pomyślał, że warto połamać mu palce. Nie puścił unieruchomionej ręki dziewczyny i zapytał: „Złamałeś rękę?”