บทที่ 57

“รู้สึกดีขึ้นไหม” เอลเลียตถามด้วยเสียงทุ้มลึก

ศีรษะที่พลิ้วไสวทำให้อนาสตาเซียต้องยืนโยกเยกเริ่มสั่นคลอน แต่แล้วเธอก็รู้ตัวทันทีว่าเอลเลียตกำลังกอดเธอเอาไว้ เธอก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็วเพื่อสร้างระยะห่างระหว่างพวกเขา แต่กลับไปชนโต๊ะที่อยู่ด้านหลังเธอ

“โอ๊ย!” เธอร้องออกมา วินาทีต่อมา เธอก็ถูกดึงกลับเข้าสู่อ้อมกอดของเอลเลียต แม้ว่าเธอจะเพิ่งขุดออกมาจากอ้อมกอดเมื่อไม่กี่นาทีก่อนก็ตาม