Rozdział 267

Chciałem powiedzieć coś, co zapewni ją, że jej się to nie przydarzy, ale jednocześnie nie mogłem tego zagwarantować. Miała rację; mogła skończyć jak ja, a ja byłem samolubny, stawiając ją w takiej sytuacji. Byłem również zraniony tym, że powiedziała mi tak straszną rzecz. Zacisnąłem usta i spojrzałem przed siebie, gapiąc się na butelkę z wodą, jakby zawierała odpowiedzi na wszystkie pytania.

Westchnęła i odwróciła się w stronę okna. Nie chciałam spędzić tego lotu walcząc z moją najlepszą przyjaciółką, ale czułam, jak łzy palą mnie w oczach i nie mogłam teraz stanąć z nią twarzą w twarz, nie rozpadając się.

W pewnym momencie na szczęście zasnąłem. Obudziłem się dopiero, gdy moje uszy znów poczuły, że zaraz eksplodują, a samolot zaczął opadać. Otworzyłem oczy, mocno ściskając podłokietnik, gdy samolot zaczął lądować.