Rozdział 58

Punkt widzenia Selene

Kiedy się budzę, jesteśmy z powrotem w Asphodel. Moje rzęsy rozchylają się na widok dzikich srebrnych oczu, w których głębi błyszczy uczucie, podczas gdy znajome dłonie głaszczą moje włosy. Mruczę sennie, przeciągając się, gdy Bastien wybudza mnie ze snu. „Oto ona”. Mruczy, odwracając się, by spojrzeć na coś przy moim biodrze. „Widzisz, mówiłem ci”.

Podążam za jego wzrokiem, szczęście narastające w mojej piersi rozszerza się do radości, gdy widzę, jak Lila uśmiecha się do mnie: „Długo spałaś, mamusiu”. Informuje mnie, wpełzając na moje kolana, by się przytulić. „Bashun powiedział, że rzucił na ciebie urok”.