Rozdział 4

Gdy usłyszano lodowaty głos mężczyzny, cała atmosfera stała się napięta, a pani Kane opadła na kolana z donośnym łoskotem.

Z zaczerwienionymi oczami pani Kane przeprosiła. „Ja… nie powinnam była tego mówić pani…”

Wyatt był zwykle znany jako osoba miła i o dobrym temperamencie, ale kiedy zaczynał tracić cierpliwość, nikt nie potrafił oprzeć się jego gniewowi.

„ Ale Mistrzu, nie miałem złych intencji. Pomyślałem po prostu, że dla Pani byłoby męczące przygotowywanie śniadania samemu…”

Rzuciwszy okiem na panią Kane, Wyatt uśmiechnął się z politowaniem. „Więc uważasz, że to w pełni usprawiedliwione, że depczesz jej dobre intencje? Wszystko, czego chciała, to przygotować śniadanie dla swojego nowo poślubionego męża”.

W tym momencie w jadalni zapadła cisza niczym w grobie.

Słysząc słowa Wyatta, pani Kane i pani Lucy oniemiały. Nawet Summer szeroko otworzyła oczy ze zdumienia, zastanawiając się, czy Wyatt celowo przemówił w jej imieniu.

Drżąc ze strachu, głos pani Kane zadrżał. „Nie… To nie tak. Nie wyrzuciliśmy śniadania. Pani Lucy i ja zjedliśmy je całe”.

Z ponurym uśmiechem na twarzy Wyatt powiedział: „Wydaje mi się, że zachowujesz się bardziej jak właściciel tego domu niż ja”.

Słysząc to, pani Kane uklękła na ziemi i podpełzła do stóp Summer. „Pani, proszę, wstaw się za mną. Naprawdę nie miałam złych intencji. Jesteś tu nowa, więc nie chciałam, żebyś myślała, że nie wykonujemy dobrej roboty, dlatego nie chciałam, żebyś wchodziła do kuchni”.

Biorąc pod uwagę wiek pani Kane, Summer sądziła, że będzie ona mniej więcej w wieku jej matki.

Dlatego też, widząc ją klęczącą i błagającą o przebaczenie, Summer nie mogła pozbyć się uczucia niepokoju.

Z zaciśniętymi ustami powiedziała niezręcznie: „Dar… Kochanie… Pani Kane nie miała tego na myśli. Jeśli nie masz nic przeciwko, mogę pójść do kuchni i przygotować ci śniadanie…”

Po tych słowach wstała z miejsca i ruszyła w stronę kuchni.

Gdy przechodziła obok Wyatta, złapał ją za rękę i pociągnął, by usiadła mu na kolanach.

Gdy tylko poczuła od mężczyzny niepowtarzalny zapach mięty pieprzowej, policzki Summer zaróżowiły się.

Objąwszy jej wąską talię, Wyatt zapytał cichym głosem: „Jak mnie właśnie nazwałaś?”

„ Dar… Kochanie.” Jej twarz zmieniła kolor z różowego na szkarłatny.

„ Jakie śniadanie przygotowałaś dla swojej ukochanej?”

„ Bekon, jajka sadzone… Naleśniki też robiłam od podstaw…”

Widząc jej rumieniącą się twarz, Wyatt uśmiechnął się i pocałował ją w czoło. „Możesz zrobić mi śniadanie znowu jutro”.

„ A co z dzisiejszym śniadaniem?” Summer nadąsała się.

„ Zjemy po prostu to, co jest na stole. W przeciwnym razie spóźnisz się” – powiedział Wyatt, stawiając jej stopy z powrotem na ziemi.

Summer spojrzała na zegar i zdała sobie sprawę, że faktycznie się spóźniła.

Już prawie ósma! Moja klasa zacznie się o wpół do ósmej!

Napełniwszy usta jedzeniem, poszła na górę, żeby się przebrać i chwyciła torbę.

Kiedy wróciła na dół, pani Kane nigdzie nie było widać, ale pani Lucy nadal klęczała na podłodze.

Mężczyzna z czarnym jedwabiem zakrywającym oczy został zauważony, jak powoli wypija szklankę mleka.

Być może usłyszał jej kroki, gdy schodziła po schodach, ponieważ mężczyzna powiedział lekko: „Załatwiłem szofera, który odwiezie cię do szkoły. Wróć do domu po szkole”.

„ Dziękuję” odpowiedziała Summer, a jej policzki znów zrobiły się purpurowe.

W chwili, gdy Summer opuściła dom, pani Lucy zameldowała: „Panie, przekazałam twoją wiadomość pani Kane. Prawdopodobnie poinformuje ich dokładnie tak, jak rozkazałeś”.

„ Wstań teraz.”

Próbując wygodnie usiąść na wózku inwalidzkim, Wyatt powiedział: „Nie rozumiem. Ponieważ dziadek załatwił ci i pani Kane pracę tutaj, wujek Christian zdołał przekupić panią Kane, ale nie ciebie. Dlaczego tak jest?”

Twarz pani Lucy zbladła i uklękła na ziemi.

„ Czy to dlatego, że dostałeś kolejną misję?” Wyatt z gracją wycierając usta chusteczką dodał: „Nic ci teraz nie zrobię. Ponieważ dziadek poprosił cię, żebyś mnie pilnował, lepiej, żebyś mu o tym powiedział. Wygnałem panią Kane tylko po to, żeby bronić Summer”.

Z nagłym uświadomieniem, pani Lucy powiedziała: „Rozumiem, Mistrzu. Nie musisz się o to martwić!”

——————

„ Dziękuję, panie Abbott.”

Zatrzymując się w pobliżu Uniwersytetu Blackburn, Summer chwyciła torbę i pobiegła w tamtą stronę.

Poranne słońce oświetlało jej kucyk, podkreślając jej młodzieńczy wygląd.

Gdy już jej nie było widać, szofer wykonał telefon. „Mistrzu, zamiast zatrzymać się przy wejściu na uniwersytet, pani poprosiła mnie, żebym zatrzymał się gdzieś dwie ulice od szkoły”.

„ Co ona powiedziała?” – zapytał mężczyzna lekko.

„ Powiedziała, że nasz samochód wygląda zbyt elegancko. Nie chciała, żeby ktokolwiek wiedział, że wyszła za mąż za bogatego człowieka…”

„ Dobrze. Po prostu rób, co jej się podoba.”

…

Czując brak tchu, Summer zdołała dotrzeć na miejsce trzy minuty przed rozpoczęciem zajęć.

Zaskoczona Harper spojrzała na nią z otwartymi ustami. „Naprawdę przyszłaś na zajęcia?”

Ocierając pot z czoła, Summer powiedziała: „Dzięki Bogu, zdążyłam na czas!”

Jak zwykle miała na sobie typowe jeansy i biały T-shirt. Z włosami związanymi w kucyk i twarzą bez śladu makijażu, wyraźnie nie wyglądała jak mężatka.

Wyjmując podręcznik i notatnik, Summer zapytała, wciąż wycierając pot: „Chyba wykładowca skończy tutaj, gdzie skończyliśmy na ostatnich zajęciach”.

Harper wyglądała na kompletnie zdezorientowaną. Jeśli dobrze pamiętam, czarujący niewidomy mąż Summer powinien mieć już dwadzieścia sześć lat! Biorąc pod uwagę, że ma 26 lat i nigdy nie spał z kobietą, spodziewałabym się, że rzuci się na żonę jak głodny wilk. Jak to możliwe, że na szyi Summer nie ma ani jednego śladu po maźnięciu? Jej głos też nie brzmi chrapliwie? Nie wygląda, jakby w ogóle cierpiała! Jak mogła nadal siedzieć i układać notatki?

Z wyobraźnią szalejącą Harper pomyślała, że nie tylko mąż Summer jest ślepy, ale czy możliwe, że ma trudności w tej dziedzinie? Nawet gdy Summer kładzie się na nim? Co Summer powinna zrobić dla dobra swojego życia małżeńskiego?

Myśli Harper były zamglone żalem. Oczywiście, nie mogła pozwolić, by jej przyjaciółka popadła w takie nieszczęście.

Po tym natychmiast wysłała wiadomość do kuzyna, który był specjalistą od andrologii. „Czy masz jakieś leki, które mogą pomóc mężczyźnie z problemami z erekcją?”

Jej kuzyn odpowiedział niemal natychmiast. „Jakie są objawy? Zbyt niski pod względem rozmiaru czy zbyt krótki pod względem czasu? A może w ogóle nie jest w stanie uzyskać erekcji?”

Harper rzuciła szybkie spojrzenie Summer, która teraz pilnie robiła notatki. Była pewna, że nawet gdyby zapytała, Summer nie odpowiedziałaby.

Dlatego Harper działał instynktownie. „Po prostu daj mi trochę wszystkiego. Przyjdę odebrać to po zajęciach”.

Słoneczko, mogę ci pomóc tylko w tym zakresie.

…

Po zakończeniu zajęć Harper skarżyła się na ból brzucha i ciągle namawiała Summer, aby pojechała z nią do szpitala, w którym przebywał jej kuzyn.

Wyglądało na to, że choroba Harper rzeczywiście jest poważna, więc Summer postanowiła jej towarzyszyć.

Gdy tylko dotarli do działu kuzyna, Harper i jej kuzyn zaczęli rozmawiać o sprawach rodzinnych.

Gdy to usłyszała, Summer uznała, że powinna być wyrozumiała, więc wyszła z pokoju. Usiadła na jednym z krzeseł na korytarzu, wyjęła telefon i zaczęła czytać ovel .

Ostatnio czytała powieść o CEO, mężczyźnie grającym główną rolę. Po wielu latach rozłąki z główną bohaterką, w końcu znów się zeszli.

" Lato?"

Gdy doszła do części, w której główni bohaterowie, mężczyzna i kobieta, mieli uprawiać seks w swoją pierwszą noc poślubną, usłyszała przyjemny męski głos.

Szczerze mówiąc, Summer uważała, że czytanie tej historii w miejscu publicznym nie byłoby zbyt stosowne, dlatego poczuła się tak zdenerwowana, gdy ktoś nagle zawołał ją po imieniu.

Zaskoczona, jej telefon upadł z hukiem na podłogę, jednak męska dłoń o smukłych palcach podniosła go i podała jej.

" Dziękować-"

Czując, że jej twarz robi się czerwona, Summer zamierzała podziękować tej osobie, ale natychmiast zamarła, gdy spojrzała na twarz mężczyzny. To był Jake Bradley.

Ten mężczyzna o ładnej twarzy, ubrany w białą szatę, był jej starszym kolegą. Był kimś, kogo podziwiała od czasów liceum.

Jej telefon z głośnym hukiem upadł na podłogę.