Rozdział 3

Kiedy Tang Yin wybiegł z uniwersytetu, zobaczył rzędy samochodów zaparkowanych przed wejściem na uniwersytet.

Rolls-Royce zaparkowany był na środku, a z przodu i z tyłu eskortowało go co najmniej dziesięć samochodów, które pomagały zrobić miejsce i chronić Rolls-Royce'a.

Dwóch ochroniarzy stało na czele konwoju samochodów i posłusznie otworzyło drzwi, gdy zobaczyli nadjeżdżającą Tang Yin.

W tym momencie z rogu ulicy nadjechał samochód sportowy BMW.

Ruan Qin siedziała na przednim siedzeniu z małym uśmiechem na twarzy. Gdy miała coś powiedzieć, zauważyła postać w pobliżu konwoju samochodów, która wyglądała podobnie do Tang Yin.

„ Kto to jest?”

„ O co chodzi, kochanie?” – zapytała radośnie Zhang Qiang.

Ruan Qin poczuła się zszokowana. „Chyba właśnie widziałam, jak Tang Yin wsiada do tego samochodu!”

„Dziewczynko, chodź, na pewno pomyliłaś z nim kogoś innego. Czy wiesz, czyj to konwój samochodów? Widzisz rodzinne logo na górze? Jeśli wybierzesz losowo dowolny samochód, wystarczy, żeby mieć już cztery lub pięć naszych. Tang Yin jest po prostu biednym przegranym, więc jak to możliwe, że ma taki samochód?” Zhang Qiang roześmiał się, zanim pocieszył Ruan Qin. „To nie może być Tang Yin; jak to możliwe, że jest bogaty?”

„ Masz rację!” Ruan Qin westchnęła z ulgą.

Zhang Qiang uśmiechnął się. „Kochanie, zabiorę cię dziś wieczorem do restauracji Orchid na posiłek i poznam kilku moich przyjaciół. Wszyscy są bogaci. Obiecuję ci, że będzie to oszałamiające!”

Słysząc, jak wspomina o bogatych ludziach, na twarzy Ruan Qin pojawił się uśmiech i całkowicie zapomniała o Tang Yin.

Właśnie wtedy Tang Yin, który siedział w Rolls-Royce, patrzył na Miao Bai z przyjaznym uśmiechem.

Ten 50-letni mężczyzna był prawdziwym talentem w dziedzinie biznesu, z wysoką reputacją zarówno w kraju, jak i poza nim. Jednak niewiele osób wiedziało, że był on tylko jedną z osób odpowiedzialnych mianowanych przez rodzinę Tang w regionie Asi.

W rodzinie Tang było tylko około sześciu do siedmiu osób odpowiedzialnych. Każda z nich miała dobrą reputację na całym świecie i odpowiadała za interesy na każdym kontynencie.

Tang Yin miał świetne relacje z Miao Bai odkąd był młody. Jednak po roku niespotkań było oczywiste, że Miao Bai się zestarzała.

„ Młody Mistrzu Tang…” Miao Bai zaśmiała się i krzyknęła: „Minął już rok, prawda? Tęskniłeś za mną?”

„ Oczywiście!” Tang Yin uśmiechnął się radośnie.

Miao Bai uśmiechnęła się, zanim odwróciła się, by spojrzeć na Tang Yin. „Młody Mistrzu Tang, stary mistrz przysłał mnie tutaj, ponieważ dowiedział się, że rozstałeś się ze swoją byłą dziewczyną. Więc jakie masz teraz plany?”

Tang Yin poczuł się niezręcznie. Jego serce bolało, gdy przypomniał sobie, jak rozstał się z Ruan Qin.

„ Jeszcze nie mam dokładnego planu…”

Mian Bai skinął głową i się uśmiechnął. „Nie zadręczaj się tym. Wszyscy spotkamy ludzi, którzy i tak będą tam tylko po to, żeby powstrzymać nas przed osiągnięciem naszego pełnego potencjału!”

Tang Yin zaśmiał się w odpowiedzi. Otworzył mini lodówkę w samochodzie i nalał sobie kieliszek czerwonego wina.

To czerwone wino było specjalnie produkowane we Francji. Poprzez pewne kanały, rodzinie Tang udało się zdobyć własny dwór we Francji, aby produkować to wino, z zaledwie 200 butelkami produkowanymi każdego roku. Nie było ono jednak na sprzedaż; było przeznaczone wyłącznie dla przyjemności rodziny Tang.

Jedna butelka tego wina może łatwo kosztować nawet kilkaset tysięcy. Butelka tak dobrego wina zdecydowanie przebiła smartfony Apple, a nawet torebki Chanel.

Tang Yin machnął szklanką w dłoni. Poczuł się głupio, gdy przypomniał sobie, co powiedziała mu Ruan Qin.

„ Wujku Miao, myślisz, że pieniądze są wszystkim?”

„ Pieniądze nie są wszystkim. Mogą jednak zapewnić ci większość rzeczy, których pragniesz!” Miao Bai odpowiedziała poważnie.

Tang Yin skinął głową. „Teraz rozumiem!”

„Młody Mistrzu Tangu, mam nadzieję, że się z tym pogodzisz. Po co tak bardzo martwić się o kobietę, która nawet na ciebie nie zasługuje? Stary mistrz już przywrócił ci autorytet i pozycję w rodzinie. Weź swój portfel…” Miao Bai podała Tang Yinowi portfel z jednej z szuflad.

Tang Yin spojrzał na portfel, po czym uśmiechnął się. „Wysadź mnie w restauracji Orchid. Muszę tam wpaść na chwilę. Odwiedzę cię kilka dni później”.

„ Dobrze! Jednak, młody mistrzu Tangu, muszę ci powiedzieć kilka rzeczy. Kiedy odrzuciłeś ślub z rodziną Meng… Wygląda na to, że młoda dama z rodziny Meng przyjechała do Wuhan, aby studiować na Uniwersytecie Studiów Zagranicznych w Wuhan” – poinformowała Miao Bai.

Tang Yin był zaskoczony. Nie spodziewał się, że młoda dama z rodziny Meng przyjedzie do Wuhan. Skinął głową i wysiadł z samochodu, gdy zauważył, że dotarli już do wejścia do restauracji Orchid.

Przybycie młodej damy z rodziny Meng nie było czymś, czego Tang Yin by się spodziewał. Jednak tak naprawdę nie przeszkadzało mu to, ponieważ tak naprawdę nie był z nią blisko.

Wpatrując się w Orchid Restaurant, Tang Yin wziął głęboki oddech, zanim wszedł do środka, aby zarezerwować stolik i zadzwonił do Ding Xuana i innych. Następnie wyszedł i udał się do banku.

Wychodząc z banku, Tang Yin poczuł ulgę, trzymając w ręku swoją kartę kredytową.

Tak jak powiedziała Miao Bai, jego autorytet został przywrócony po rozstaniu z Ruan Qin, a także przywrócono mu limit karty. Limit 10 milionów był dla niego w sam raz.

Gdy wrócił do restauracji Orchid i miał zamiar wejść, usłyszał kłótnie dochodzące z góry. Głosy wydawały mu się znajome.

Ding Xuan!

Tang Yin wyrwał się z transu i pobiegł na drugie piętro. Dotarł akurat na czas, by zobaczyć Ding Xuana podwijającego rękawy wraz z czterema mężczyznami. Wskazał na grupę ludzi przed sobą i wybuchnął: „Najpierw zarezerwowaliśmy ten stolik, więc dlaczego mielibyśmy go oddać tobie?”

„ Twój stolik? Czy to w ogóle twój stolik? Zarezerwowaliśmy ten stolik jako pierwsi! Jak biedni przegrani jak ty mogliby zasłużyć na stolik tutaj? Chcę, żebyś natychmiast wyszedł!”

Wyraz twarzy Tang Yina pociemniał. Spojrzał na źródło głosu i natychmiast poczuł w sobie falę gniewu.

Panie Czang Qiangu!

Wyglądało na to, że wrogowie niechybnie spotkają się na wąskiej drodze!

Tang Yin obserwował, jak Zhang Qiang i cztery inne osoby stały naprzeciwko niego, Ruan Qin, która właśnie rozstała się z Tang Yin, w jego uścisku. W tej chwili patrzyła na Ding Xuana z pogardą.

Patrząc na postawę Ruan Qin, Tang Yin była więcej niż rozczarowana.

„ Przestań już kłamać. Jak możesz nam udowodnić, że zarezerwowałeś ten stolik?” Ruan Qin prychnęła.

„Odejdźcie, bando nieudaczników! Nie spojrzycie na siebie? Jak mogliście w ogóle znaleźć czas, żeby zarezerwować ten stolik? Zarezerwowaliśmy ten stolik dawno temu! Odejdźcie!” Zhang Qiang wybuchnął, zanim odepchnął Ding Xuana na bok.

Ding Xuan był tak wściekły, że zbladł jeszcze bardziej.

Zhang Qing i pozostali zadowoleni z siebie podeszli do stołu i usiedli.

„ To ja zarezerwowałam ten stolik, chciałabym poprosić was o natychmiastowe wyjście…” W tym momencie Tang Yin nie wytrzymała i podeszła do nich.

Zhang Qiang spojrzał na Tang Yin i uśmiechnął się. „Ciągle zastanawiałem się, kto to, wygląda na to, że to biedny kelner! Mówisz mi, że zarezerwowałeś ten stolik? Przestań kłamać wszystkim!”

Wszyscy wybuchnęli śmiechem i spojrzeli na niego z pogardą.