Rozdział 216

Punkt widzenia Lili

Gdy tylko zbliżyliśmy się do Starcove, poczułam moc czarownic. Kiedyś, gdy byłam małą dziewczynką, znałam czarownicę. Pomogła mojej mamie, gdy odkryła, że jest wilkiem Volana i nauczyła ją, jak używać swoich mocy i jak je kontrolować. Niestety, umarła, a ja nigdy nie miałam okazji jej poznać osobiście. Ale wiedziałam, że ona też jest bardzo potężna. Zastanawiam się, czy znała tę Jazzy; wygląda na to, że mój ojciec ją znał.

„Nie ma bram?” – zapytałam, gdy szliśmy dalej wąską drogą ; w oddali widziałam domy, a za nimi nie byłam pewna, co właściwie widzę. To był duży budynek z kamienia i nie wyglądało, jakby należał do tak spokojnego miasta. Ale po ulicach prawie nikt nie chodził; nie było szumu samochodów. Wydawało się, że nie ma nawet zbyt wielu firm. Może kilka sklepów, ale nawet nie wyglądały na otwarte. To było kompletne miasto duchów, oprócz tego silnego poczucia mocy emanującego z rześkiego powietrza. Temperatura znacznie spadła; zbliżała się jesień, ale tutaj odczuwało się, że jest środek lub późna jesień. Większość naszych watah ma bramy, które oddzielają nasze watahy od terytorium łotrów. Chociaż lasy zazwyczaj nie mają bram, podwajamy nasze patrole w tych obszarach, aby trzymać łotrów z daleka. Starcove nie wydawało się mieć żadnej ochrony, co było dla mnie zdumiewające.