Rozdział 172

„Myślałem, że najbardziej podoba ci się mój urodzinowy garnitur?” Zaśmiałem się, gdy wystawił język i znów do mnie podszedł. Unikając go, złapałem za buty.

„Och, lubię, ale podoba mi się cały proces. Wiesz, widzisz towar, a potem musisz go znaleźć.” Alec złapał swoją koszulkę i ją założył.

„Cóż, wątpię, żeby Emmy i Jasper chcieli iść popływać, ale możemy wrócić do tego małego stawu w lesie po jedzeniu”. Powiedziałam, powoli podchodząc do niego. Pocierając dłońmi boki piersi i uda, jego oczy zrobiły się ciemne. Opierał się o kanapę, więc łatwo było mi wślizgnąć się między jego nogi i przycisnąć swoje ciało do jego. Dłonie Aleca natychmiast powędrowały do mojego tyłka.