„Po prostu nie wiesz! Duch mnie do tego namówił!” Mężczyzna dyszał.
Podałem mu filiżankę herbaty i powiedziałem: „Zrelaksuj się. Wypij drinka i opowiedz mi wszystko powoli”.
Mężczyzna wziął łyk herbaty i otarł pot z czoła, po czym zaczął opowiadać:
„Nazywam się Hao. Jestem robotnikiem budowlanym. Jestem znany ze swojej odwagi, stąd mój przydomek Fearless Hao. W zeszłym miesiącu byłem wiele mil stąd, pracując przy jakiejś budowie, a patron projektu, nad którym pracowałem, zaprosił nas na kolację.
„Miałem ogromny apetyt, więc wróciłem do domu późno w nocy. Na zewnątrz było naprawdę ciemno. Drogi były wyboiste, a mój elektryczny skuter wyczerpał się! Nie mogłem nic zrobić, tylko powoli go pchać.
„Normalnie bym się nie bał. Ale czułem, że ktoś lub coś mnie śledzi. Kiedy się obejrzałem, nikogo nie było!
„Poszedłem dalej. Nadal nie mogłem pozbyć się wrażenia, że ktoś mnie śledzi. Kiedy się odwróciłem, nikogo tam nie było! Czując się nieswojo, od czasu do czasu przyspieszałem kroku. Ale bez względu na wszystko, strach, że ktoś mnie śledzi, nie ustępował. Za każdym razem, gdy się zatrzymywałem, nic nie znajdowałem za sobą.
„W końcu powiedziałem sobie: „Dość!” Odrzuciłem skuter i szybko się odwróciłem! Niedaleko za mną stała jakaś osoba: kobieta. Jej włosy zasłaniały jej twarz, więc nie mogłem jej wyraźnie zobaczyć. Głośno krzyknąłem: „Kim jesteś! Dlaczego mnie śledzisz?” Odpowiedziała: „Proszę, nie bój się... „Kto się boi?” Warknąłem na nią: „Dlaczego mnie śledzisz?” „Szczerze mówiąc” – odpowiedział duch – „jestem duchem kobiety, która utonęła. Nie ośmielę się przejść obok świątyni Jing Jue przede mną, więc mam nadzieję, że pójdę tuż za tobą”.
„Po wysłuchaniu jej błagań powiedziałem: „Hę, tak? Wskakuj na tylne siedzenie mojego skutera; podwiozę cię.
„I tam siedział duch, lekki jak piórko. Nie czując już strachu, zacząłem do niej mówić: „Dokąd idziesz?” Duch odpowiedział: „Szukam zastępstwa!” „Skąd zamierzasz go znaleźć?” zapytałem, a ona odpowiedziała: „Do Mostu Klanu Zhu”.
„Zatrzymałem się w miejscu i powiedziałem: 'W takim razie nie będziesz musiał już iść. Most Klanu Zhu jest jakieś dwadzieścia mil stąd. Kwiaty zwiędną, zanim tam dotrzesz. Zastępstwo, którego szukasz, dawno już zostałoby porwane przez inne błąkające się dusze!'
„Ale ona zachichotała i odpowiedziała: 'To raczej niemożliwe. Bóstwo Ziemi ma rejestr każdego, kto ma utonąć. Mam od niego przepustkę. Nikt nie odbierze mi prawa'. Jej opowieść jakoś mnie zainteresowała, więc zapytałem dalej: 'Gdzie jest osoba, która ma utonąć? Tutaj prawie nikogo nie byłoby, poza powodzią, która miała miejsce w pobliżu rzeki Huang Xiang w tym roku!'
„Słysząc to, gospodyni wyjaśniła: 'Możesz nie wiedzieć, że jest tam Dwór Gao. Pan dworu, Gao Yuzhu, ma żonę, która pewnego dnia odebrała telefon; telefon od przyjaciela, którego poznała w Internecie. Przyjaciel powiedział jej, że jest w mieście i chciałby się z nią spotkać. Nie myśląc wiele, żona Gao Yuzhu natychmiast poszła go zobaczyć, tylko po to, aby odkryć, że mężczyzna próbuje ją uwieść, prowadząc ją w stronę hotelu. Wiedząc, że coś jest nie tak, kobieta natychmiast wezwała rikszę, która odwiozła ją do domu.
„Nie wiedziała, że ta osoba była w rzeczywistości powtarzającym się złoczyńcą, który używa takich metod, aby wyłudzić pieniądze. Ma asystenta, który zawsze czeka, aby nagrać materiał z jego schadzek z mężatkami, aby później wymusić pieniądze od swojej ofiary. Widząc, że jego podejście się nie powiodło, mężczyzna ruszył w stronę innego celu; tylko tym razem szczęście nie było po jego stronie: mąż kobiety próbował ich śledzić i został brutalnie pobity, zanim przyjechała policja i go zgarnęła.
„Na posterunku policji ten nikczemny mężczyzna pozostał małomówny, starając się jak najlepiej nie ujawniać niczego ze swoich przestępczych czynów. Policja uciekła się wtedy do przeszukiwania jego telefonu w poszukiwaniu informacji i znalazła numer kontaktowy żony Gao Yuzhu. Mając dodatkowe informacje od dostawcy usług telekomunikacyjnych, policja udała się następnie do żony Gao Yuzhu w ich posiadłości.
„Przybycie policji wywołało spore zamieszanie w jego domu, a wszyscy mieszkańcy wioski tłoczyli się wokół niego, pełni ciekawości. Czując wstyd, Gao Yushu dał żonie dwa klapsy w policzek. Jego żona, rozgniewana zażenowaniem, natychmiast udała się do domu rodziców.
„Gao Yuzhu zadzwonił wtedy do rodziców swojej żony, skarżąc się, że ich córka była mu niewierna. Żona Gao Yuzhu dotarła do domu rodziców, tylko po to, by odkryć, że jej rodzice, równie zrozpaczeni incydentem, teraz uważają ją za czarną owcę rodziny! Nie mając innego wyboru, odeszła ponownie.
„Teraz nikt oprócz mnie nie wie, że płacze sama w małym namiocie nad rzeką ! Czując się skrzywdzona, ciągle myśli: „Zachowałam czystość dla ciebie, ale mnie uderzyłeś... A kiedy później wyskoczy, będę musiała tylko wyciągnąć jej nogę z dołu.
„Wtedy dotarliśmy do skrzyżowania. Powiedziałem do ducha: 'Skręcam tutaj. Żegnaj!' Duch kobiety również do mnie pomachał, mówiąc: 'Życzę bezpiecznej podróży do domu! Mam nadzieję, że spotkamy się ponownie w moim następnym życiu!'
„Kiedy wróciłem do domu, nagle sobie przypomniałem: moja żona ma krewnego w tej samej wiosce. Dlatego zapytałem moją żonę: „Czy znasz Gao Yuzhu z Gao Manor?” Moja żona odpowiedziała wtedy: „Czy go nie znasz? To drugi syn mojego kuzyna!” To odkrycie przeraziło mnie!
„Bez zbędnych ceregieli szybko podałem telefon komórkowy mojej żonie i powiedziałem: 'Szybko! Zadzwoń do kuzynki!' Kiedy połączenie zostało nawiązane, natychmiast złapałem telefon i krzyknąłem do mikrofonu: 'Kuzynie! Jestem Fearless Hao! Szybko! Wyślij ludzi nad rzekę, żeby uratowali twoją synową! Ona próbuje popełnić samobójstwo!'
„Po ponad godzinie kuzynka mojej żony oddzwoniła do nas , mówiąc: 'Fearless! Dzięki Bogu za twoje ostrzeżenie! Była już w wodzie, kiedy moi ludzie do niej dotarli. Z jakiegoś powodu musieli się naprawdę postarać, żeby ją wyciągnąć z wody – jakby była ciężka jak góra! Kaszel! A tak w ogóle, Fearless, skąd o tym wiesz?”
„I powiedziałem: „Porozmawiamy o tym później. Jak się czuje para? Czy teraz czują się dobrze?” Mój kuzyn odpowiedział: „Tak. Rozmawiali o wszystkim i wyjaśnili sobie nieporozumienie. Teraz czują się dobrze, a to wszystko dzięki tobie. Rozmawiają o zaproszeniu cię na kolację”. Powiedziałem: „Nie ma potrzeby ceremonii! Jesteśmy rodziną!”
„I tak myślałem, że wszystko skończyło się szczęśliwie. Ale kiedy skończyłem pracę następnego wieczoru, duch kobiety czekał na mnie przy drodze! Na sam mój widok wpadła we wściekłość i krzyknęła: „Jak śmiesz udaremniać mój plan, Fearless Hao!”
„Odpowiedziałem: „Ale ona jest rodziną... Chyba nie oczekujesz, że będę siedział spokojnie i patrzył... Ale duch kobiety rzucił się na mnie i zaatakował! Okazało się jednak, że duchy nie mają zbyt dużej siły fizycznej. Po kilku próbach udało mi się wrzucić ją do odpływu.
„Kobiecy duch wspiął się z powrotem i splunął gorzko, zanim odszedł, mówiąc: 'Uważaj! To nie koniec tego!' W tym momencie założyłem, że nie będzie nic, co mogłaby mi zrobić. Nie boję się jej, więc nie mogłaby mnie na śmierć wystraszyć. Nie bez powodu nazywają mnie Fearless Hao, rozumiesz?
„Co więcej, nie miała wystarczającej siły fizycznej, aby mi zagrozić. Gdyby była gotowa na kolejną walkę, dałbym jej solidnego łomot. Ale nigdy bym się nie spodziewał, że jej intrygi mnie wciągną.
„Wczoraj jechałem skuterem do pracy przez miasto, gdy usłyszałem za sobą głośny „brzęk”. Ale się nie zatrzymałem, wiedząc, że dźwięk nie pochodził ode mnie. Ale ktoś przyszedł po mnie dzisiaj, mówiąc, że uderzyłem w jego Mercedesa Benza. Spojrzenie na nagranie z monitoringu pokazało, że kierowca zostawił swój samochód na pięć minut, a ja byłem jedyną osobą, która minęła jego samochód...
Otworzyłem butelkę Coca-Coli i spojrzałem na osobę przede mną. „Jaki bezczelny człowiek!” Pomyślałem: „Niewielu byłoby w stanie pokonać ducha w walce bez niezbędnych umiejętności w dzisiejszych czasach!”
Nie mogłem nie czuć się zaniepokojony niepokojem, z którym teraz zmagał się ten Fearless Hao. To kwestia sporu między ludźmi, a nie zwykłych dylematów między śmiertelnikami a duchami, do których jestem przyzwyczajony. Nie mam uprawnień ani jurysdykcji w zajmowaniu się sprawą wypadku samochodowego!
Odłożyłem swój napój i powiedziałem Fearless Hao: „Przykro mi, mój przyjacielu. Obawiam się, że nie mogę ci pomóc w tej sprawie. Jestem egzorcystą. To wypadek samochodowy. Chyba nie oczekujesz, że pomogę ci zapłacić za szkody, które poniosłeś?”
Słysząc to, Fearless Hao nie wyglądał, jakby dorównywał swojemu przezwisku. Błagał żałośnie: „Proszę, mój przyjacielu. Proszę, pomóż mi! Na pewno możesz mi pomóc w moim sporze z duchem, nawet jeśli sprawa wypadku jest poza twoimi rękami”.
Mogę mieć dar łapania duchów, ale poszukiwanie ducha osoby, która utonęła, wciąż było zadaniem przekraczającym moje możliwości i umiejętności. Pokręciłem głową i przemówiłem do niego. „Eee... Co to było... Bracie Hao! Tak... Nadal obawiam się, że nadal nie będę w stanie zlokalizować ducha. Będę w stanie pomóc, jeśli duch opętał osobę. Ale teraz, gdy jej nie ma, szukanie jej przypomina szukanie igły w stogu siana! To duch osoby, która utonęła; duch bez grobu!”
Cóż, być może byłem zbyt miły dla tego Fearless Hao. Zaczął bezczelnie błagać i nagabywać mnie o pomoc, mówiąc: „Proszę, bracie! Pomóż innemu bratu w potrzebie, nie mam do kogo innego się zwrócić! Ona właśnie wplątała mnie w wypadek z Mercedesem! Skąd mam wziąć pieniądze na pokrycie szkód? A co, jeśli ona spowoduje kolejny wypadek z czołgiem? Wtedy mogę nawet umrzeć! Szukałem pomocy u wielu innych osób; u księży, szamanów i innych, ale nikt nie był w stanie zająć się moją sprawą! W końcu ktoś skierował mnie do ciebie”.
Patrząc na wielkiego, sześciostopowego mężczyznę przede mną, tak przygnębionego, że nawet jego twarz była zaczerwieniona z niepokoju, poczułem współczucie. Powiedziałem: „No dobrze. Ja mogę nie być w stanie ci pomóc, ale mój ojciec może!”
Po tych słowach spojrzałem na zegarek, który pokazywał godzinę: dwadzieścia siedem minut po trzeciej. „Teraz jest jeszcze wcześnie. Obawiam się, że mój ojciec jest nadal zajęty. Poczekajmy, aż mój ojciec wróci z pracy i spotkajmy się z nim. Może ma jakiś pomysł!”
Słysząc to, Fearless Hao zaczął mnie wyzywać, wracając na swoje miejsce.
Jednak ledwie usiadł, gdy zza drzwi dobiegły odgłosy pośpiesznych kroków. Do pokoju recepcyjnego wpadła kobieta i nerwowo zapytała: „Czy szef jest w domu?”
„Mój ojciec jest teraz zajęty” – powiedziałem, zauważając jej zmartwiony i pełen obaw wyraz twarzy. „Czy mogę ci pomóc?”
Kobieta powiedziała wtedy: „Ach! Rozumiem. O której godzinie twój ojciec będzie wtedy dostępny?” Ale wierciła się z tak wielkim niepokojem, że ledwo ją zrozumiałem.
Wiedząc, że jest w rozpaczy, zapytałem ponownie: „W czym mogę ci pomóc?”
Kobieta wahała się, czy ujawnić powód swojego niepokoju. Niechętnie, ale potem wyznała: „Potrzebuję pomocy Głównej Osoby. Mój mąż miał spotkanie z duchem!”
Nawet Fearless Hao wykazał odrobinę współczucia wobec trudnej sytuacji kobiety.
Spojrzałem na nią i powiedziałem: „Proszę się uspokoić i powiedzieć mi, co to za duch”.
Kobieta wykrzyknęła: „Biały diabeł!”
