Rozdział 5 Ujarzmianie ducha w nocy

„T-to... Ten wózek porusza się sam!?” Pan Lee jęknął ze zdumienia, wpatrując się szeroko otwartymi oczami w mojego ojca, który uśmiechnął się, odwrócił się do niego i powiedział:

„Nie martw się. Kontynuuj.”

Wszyscy byli teraz ciekawi, stojąc wokół pana Lee, aby obejrzeć nagranie wideo. Na nagraniu Fearless Hao przejeżdżał obok samochodu pana Lee swoim elektrycznym skuterem, gdy betonowy wózek ożył i zaczął bezsensownie rzucać się i uderzać jak zderzaki, zanim wrócił do pierwotnej pozycji.

Wszyscy, łącznie z panem Lee, byli w szoku, a ich oczy były wielkie jak spodki na stole.

Pan Lee z niedowierzaniem spojrzał na mojego ojca, który powiedział: „Teraz wierzę, że prawda jest jasna, Lee. Ten przedmiot uderzył w twój samochód”.

Pan Lee skinął głową i przez chwilę milczał, zanim wyznał: „Prawdę mówiąc, części, w które uderzył mój samochód, były poplamione cementem i betonem. W tamtym czasie sam byłem pewien, że to nigdy nie mogła być sprawka skutera elektrycznego,

„Ale nie mogłem nic powiedzieć, gdy nagranie z monitoringu pokazywało tylko przejeżdżającego Fearless Hao; dlatego mogłem tylko patrzeć na niego, aby kontynuować moje pytania. Kto by pomyślał, że to ten wózek był przyczyną całej katastrofy?”

Mój ojciec się roześmiał, a potem powiedział: „Więc mam nadzieję, że teraz wszystko jest jasne? Fearless Hao nie miał nic wspólnego z tym incydentem i nigdy nie powinno się go obwiniać”.

Pan Lee zachichotał i skinął głową, zanim powiedział: „Szczerze mówiąc, ani razu nie przyszło mi do głowy, żeby obwiniać Fearless Hao za ten incydent, w rzeczywistości nigdy nie chciałem, żeby zapłacił za szkody, nawet jeśli rzeczywiście uderzył w mój samochód”.

Nieustraszony Hao podskoczył na siedzeniu, oszołomiony milczeniem, a jego oczy zaczęły robić się czerwone.

„Mogło to być spowodowane działaniem alkoholu, który wypił wcześniej” – pomyślałem.

Pan Lee kontynuował: „Na początku byłem bardzo zły. Ale kiedy mój szofer obejrzał nagranie, dowiedział się, że Fearless Hao jest robotnikiem budowlanym”.

Teraz zwrócił się do Fearless Hao i powiedział: „Słuchaj, nigdy nie chciałem, żebyś płacił za mnie rachunek. Spokojnie, bracie. Wiem, że naprawa kosztowałaby mnie więcej niż setki tysięcy. Kwota może być dla mnie niewielka, ale nie dla ciebie. Nigdy bym ci tego nie zrobił?”

Oboje mieli czerwone i łzawiące oczy.

„Picie rzeczywiście sprawiło, że ci dwaj mężczyźni szybko się zaprzyjaźnili” – pomyślałem.

Mój ojciec po raz kolejny dokonał swojej magii. Patrzył na nich obu z uśmiechem.

Pan Lee i Fearless Hao rozmawiali jeszcze przez jakiś czas, aż pan Lee zwrócił się do mojego ojca z kolejnym pytaniem: „Ale jest jeszcze jedna rzecz, której nie rozumiem, bracie Hai. Jak to możliwe, że betonowy wózek poruszał się sam? Co się działo?”

Obok niego Fearless Hao mógł tylko ciężko wydychać, podczas gdy mój ojciec, z wiecznym uśmiechem, odpowiedział: „Fearless Hao nie uderzył w twój samochód. W rzeczywistości incydent ten nie był spowodowany przez człowieka”.

Pan Lee krzyknął: „Co!?”

Mój ojciec naciskał: „To był duch. Jego celem było zrzucenie winy na Fearless Hao”.

Pan Lee dziwnie patrzył na Fearless Hao, który ciężko wzdychał i kiwał głową.

Właśnie wtedy, zanim mój ojciec zdążył powiedzieć coś więcej, z powietrza rozległ się głos pełen gniewu i złośliwości: „Bezczelni głupcy!”

Głos dobiegł znikąd. Nagle nasze umysły wypełnił przypływ wrażeń, gdy głos zagrzmiał w całej sali. Na początku nie wiedziałem, jak ubrać w słowa uczucie, które nagle nas zaatakowało. Ale mój ojciec powiedział mi dużo później, że to „mściwy gniew” ducha rezonował z nami.

Nagły, ogłuszający głos rozległ się tak niespodziewanie, że pan Lee i jego bardzo młoda żona byli tak przestraszeni, że kobieta zaczęła krzyczeć ze strachu, po czym osunęła się na ziemię.

Twarz pana Lee również była zaczerwieniona ze strachu. Nieustraszony Hao rozglądał się po suficie ze złością, spodziewając się, że coś materializuje się znikąd. Wtedy zobaczyłem mojego ojca, którego miły uśmiech zniknął, zastąpiony złowrogim szyderstwem tak zimnym, że wszystko wokół niego zdawało się zamarzać.

Wyciągnął butelkę wina, którą zawsze miał przy sobie i otworzył ją. Powiał podmuch wiatru, gdy silne ssanie zaczęło grozić szarpnięciem i wciągnięciem wszystkiego do butelki. Usłyszałem wyraźny i niezaprzeczalny dźwięk syczenia, a mój ojciec ponownie zamknął butelkę.

Teraz oczy wszystkich zwrócone były na mojego ojca, licząc na wyjaśnienie koszmaru. Ale ja widziałem wszystko wcześniej dzięki mojemu Spirit Sight. Zobaczyłem, że w momencie otwarcia kolby do środka wciągnęła się smuga czarnego dymu. Mój ojciec potrząsnął kolbą obok ucha, jakby słuchał bulgotania jej zawartości i z zadowoleniem skinął głową.

Następnie powiedział do pana Lee i Fearless Hao, przygotowując się do wstania z miejsca: „Wszystko w porządku, moi przyjaciele. Duch został ujarzmiony. Proszę, kontynuujcie. Już pójdę”.

Słysząc to, pan Lee natychmiast złapał mojego ojca za ramię i powiedział: „Nie, nie, nie... T-ty... T-ty teraz wracasz, żeby zająć się duchem, bracie?”

Mój ojciec skinął głową w odpowiedzi, a pan Lee, radośnie jak dociekliwe dziecko, powiedział: „Heh heh heh, bracie Hai, przez lata żyłem i nigdy nie widziałem na oczy niczego tak dziwnego i osobliwego jak to. Chodź, pokaż nam więcej swoich mocy do pokonywania duchów i demonów!”

Mój ojciec zachichotał i spojrzał na pana Lee, mówiąc: „Po raz pierwszy słyszę, że ktoś jest zainteresowany obserwowaniem, jak pracujemy. Powinieneś wziąć przykład z Fearless Hao i nazywać się Fearless Lee”.

To rozśmieszyło wszystkich. „Bardzo dobrze, skoro pytasz”, powiedział mój ojciec, „rozwiążę tę sprawę tu i teraz”.

Następnie spojrzał na mnie i poinstruował: „Zadzwoń do ciotki Fen, Shiyan. Poproś ją, żeby dostarczyła pudełko z liśćmi herbaty, które trzymam w szufladzie w moim biurze”.

Odpowiadając prostym „tak”, wyjąłem telefon i spojrzałem na godzinę. „Jest ósma wieczorem, a ciocia Fen powinna być jeszcze w Instytucie” – pomyślałem. Następnie zadzwoniłem i przekazałem instrukcje mojego ojca ciociu Fen, podając jej naszą obecną lokalizację, a ona się zgodziła.

Odkładając telefon, skinąłem głową w milczeniu do ojca, który skinął głową w moją stronę, zanim powiedział do pozostałych: „W porządku . Poczekajmy więc. Zaczniemy, gdy liście herbaty będą gotowe”.

Ciocia Fen dotarła do rezydencji pana Lee w ciągu zaledwie dziesięciu minut. Podeszła i podała mojemu ojcu fusy po herbacie, który powiedział do niej: „Proszę, poczekaj na nas w samochodzie. Potrzebujemy tylko chwili, żeby dokończyć parę rzeczy”.

Skinęła głową i wycofała się na dół. Mój ojciec podał pani Lee pudełko z liśćmi herbaty: „Proszę, pani Lee, będziemy potrzebować trzech filiżanek herbaty”.

Pani Lee skinęła głową, gdy otrzymała paczkę i odeszła. Zdziwiony pan Lee zapytał: „Eee... Bracie Hai, czy to nie powinno być pięć filiżanek herbaty?”

Mój ojciec roześmiał się i odpowiedział: „Nie. Te trzy filiżanki herbaty są dla was obojga i dla Fearless Hao”. Nadal czując się zdezorientowanym, było oczywiste, że pan Lee nadal miał pytania, których nie odważył się zadać.

Chwilę później pani Lee wróciła z herbatą. Wszyscy troje wzięli łyk, podczas gdy pan Lee dziwnie wpatrywał się w filiżankę, którą właśnie skosztował.

Zauważywszy to, mój ojciec powiedział do niego, wciąż uśmiechając się, „Niełatwo jest radzić sobie z duchami, ponieważ my, ludzie, i one mamy różne właściwości. Energie Yin wydzielane przez duchy mogą być zbyt przytłaczające dla niektórych ludzi. Herbata ma pomóc wzmocnić energię Yang u ludzi”.

Pan Lee odpowiedział w końcu ze zrozumieniem „och”, a mój ojciec kontynuował: „Ale wy troje będziecie musieli jeść więcej owoców w ciągu najbliższych kilku dni. Trochę miodu również pomoże, jeśli nie będziecie cierpieć na zaparcia...”

Państwo Lee i Fearless Hao wzięli jeszcze kilka łyków herbaty, aż mój ojciec skinął im głową z aprobatą. Ponownie wyjął flaszkę z winem i otworzył ją. Z butelki wystrzeliła czarna nić dymu i uniosła się w powietrze, wisząc nad naszymi głowami.

Państwo Lee byli przerażeni strachem, a ja natychmiast podniosłem rękę, by dać im znać, że wszystko jest pod kontrolą. Z czarnych oparów wirujących wokół rozległ się głos, gdy duch kobiety przemówił gorzko: „Gdybyś tylko nie wsadził w to głowy...”

Ale mój ojciec uśmiechnął się, przerywając jej: „Nie słyszałaś? Nawet bez mojej interwencji pan Lee nigdy nie wpadł na pomysł, by poprosić Fearless Hao o zapłatę za szkody”.

Ale duch kobiety odparł bezczelnie: „Jakkolwiek by było, nie zaznam spokoju, póki nie dokonam zemsty! Wrócę jeszcze raz, dwa, a nawet trzy razy! Jego wtrącanie się przeszkodziło mi w odrodzeniu! Chcę zemsty! Chcę, żeby umarł!”

Mój ojciec westchnął ponuro i odparł: „Czy ty jesteś aż tak naiwny?”

Nieoczekiwana odpowiedź mojego ojca zadziwiła ducha kobiety. Następnie kontynuował: „Nie możesz go pokonać, nawet gdy jest człowiekiem. Co się stanie, jeśli doprowadzisz do jego śmierci? Powróci jako mściwy duch, a tobie będzie jeszcze gorzej. To pierwszy raz, kiedy spotykam kogoś, kto tak bardzo chce ściągnąć na siebie kłopoty”.

Duch kobiety nie potrafił odpowiedzieć, zabrakło mu słów.

Mój ojciec kontynuował: „Wszystkie życia i śmierci są zdeterminowane przez przeznaczenie i karmę. Stąd powszechne powiedzenie, że żadne plany nie działają bez łaski Niebios”. Weźmy na przykład ciebie; byłeś skazany na porażkę, ponieważ twoja metoda prób odrodzenia nie jest właściwa.

„Nawet z ingerencją Fearless Hao w twoje plany lub bez niej, prawa Niebios dyktują, że w ten czy inny sposób twoje plany zawiodą! To nazywa się Sprawiedliwością Niebios. Przeczucia Podziemia nigdy się nie mylą!”

Duch kobiety wydawał się teraz mniej gorzki i złośliwy, chociaż wciąż kipiała wątpliwościami i gniewem, gdy jej pusty głos dobiegł: „Wiem o tobie. Twoje imię jest znane na wszystkich płaszczyznach życia pozagrobowego. Nawet przed tym incydentem byłeś jedną z osób, które podziwiałam. Miałam nadzieję, że cię spotkam i spędzę swój dzień!

„Pomyśleć, że okazałeś się przeciwnikiem! Twoje moce mogą przekraczać moje możliwości, by je zakwestionować; mimo to nie akceptuję tego! Sprawiedliwość Niebios, mówisz? Musiałem poświęcić moją czystość Straży Piekieł, Liu San, w zamian za tę szansę na odrodzenie. Teraz zawiodłem. Czy to oznacza, że Liu San mnie oszukał? Czy to jest tak zwana Sprawiedliwość Niebios?”

Zamiast tego mój ojciec roześmiał się i odpowiedział ostro: „Oczywiście! Skoro byłaś mu winna jednonocną przygodę!”