บทที่ 7

สมัยก่อน เธอเคยรู้สึกว่าตัวเองไร้ตัวตนเสมอมา เมื่อพวกเขาไปเที่ยวกับคาร์เมลาและได้รับความสนใจจากเขา ตอนนี้เธอคงรู้สึกแย่ยิ่งกว่านี้

“คุณไปเถอะ ฉันมีประชุมกับพวกแม่ม่ายฝูงเช้านี้” เลอิลาตอบโดยละสายตาจากดวงตาของเขา

"เลล่า"