บทที่ 16
เลอิลาแปลกใจที่ได้ยินคาร์เมลาตะโกนและเห็นสีหน้าเย็นชาบนใบหน้าของลูน่าผู้ชรา เธอจึงปล่อยแขนของคาร์เมลาออก โดยยังคงสับสนว่ารอยแผลเป็นนั้นหายไปไหน
“โอ๊ย..” คาร์เมลาร้องออกมาพร้อมจับข้อมือของเธอไว้ราวกับจะนวดมัน แต่เธอก็บิดมันออกจากเบ้า ทำให้มีน้ำตาไหลออกมาอย่างร้อนรุ่ม
“คุณทำอะไรกับลูกสะใภ้ของฉัน คุณเป็นเด็กโง่!” แอดาลีน แม่ของแอลฟ่า เททัม ตะโกนใส่เลลา แล้วพุ่งไปข้างหน้า