บทที่ 12
ไลลาละสายตาจากดวงตาของเขา เธอกล้าดีอย่างไรที่ทำให้เขารู้สึกผูกพันกับเธอ เมื่อมันทำให้หัวใจของเธอเจ็บปวด แม้จะรู้ว่ามันทำให้เธอมีความหวังที่เธอไม่ควรมีก็ตาม ท้ายที่สุดแล้ว ชื่อเหล่านั้นก็เป็นเพียงการขยายการกระทำของพวกเขาให้ทุกคนรับรู้ และตอนนี้การแสดงก็จบลงแล้ว
“เลลา...วันที่ฉันแต่งงานกับคุณ ฉันหมายความถึงทุกคำและทุกคำสัญญา” ทาทัมพูดด้วยน้ำเสียงสงบ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์ที่เลลาไม่สามารถบรรยายได้
วันนั้นเขาสัญญาไว้หลายอย่าง เขาสัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ ช่วยเหลือและปกป้องเธอ แม้ว่า...พวกเขาจะไม่ใช่คู่กันก็ตาม