Rozdział 10 Nieprawdopodobne Bractwo

Było to 28 lipca 1976 r., kiedy miało miejsce wielkie trzęsienie ziemi w Tangshan. Wszyscy w Tangshan wiedzieli, że magnituda trzęsienia ziemi była niewątpliwie wyższa niż 8, mimo że zgłoszona siła trzęsienia ziemi, które zniszczyło całe miasto Tangshan, wynosiła zaledwie 7,8. W ciągu zaledwie kilku dni niegdyś kwitnąca metropolia, która teraz zamieniła się w obszar ruin i gruzów, sprawiła, że jej mieszkańcy uciekali w panice na otwarte przestrzenie, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo.

Jak kamień pośrodku płynącej rzeki, stał mały pojazd pośród tłumu ewakuowanych spieszących się, aby opuścić strefę zero trzęsienia ziemi. Była to ciężarówka NJ130, zwykle używana przez lokalnych mieszkańców do transportu żywności, doposażona w wysokie barierki na pace z tyłu. Zaparkowani tuż przy gruzach, niektórzy niecierpliwi i zaniepokojeni mieszkańcy miasta wskoczyli na pakę ciężarówki i przeskoczyli przez dach kabiny ciężarówki. Niektórzy nawet przeciskali się przez boki w pośpiechu, by uciec. Nagle silniki pojazdu ryknęły do życia! Kierowcy udało się wcześniej uciec, zanim zrobiła to jego rodzina, więc teraz siedział w ciężarówce, próbując ich znaleźć. Zaczął przedzierać się przez tłum jak lodołamacz przebijający się przez pola lodu. Dwie osoby, które próbowały wspiąć się na jego ciężarówkę, gdy stała nieruchomo, zostały odrzucone przez pęd ciężarówki na pakę ciężarówki, gdy ta zaczęła się poruszać, nie mogąc stanąć na nogi. Próbowali wydostać się kilka razy, ale im się nie udało. Poddając się, postanowili poczekać, aż ciężarówka się zatrzyma.

Ciężarówka pędziła jak szalona przez ponad dziesiątki mil, aż dotarła do błotnistej ścieżki, chociaż błotnista i rozmoknięta trasa niewiele pomogła kierowcy w powstrzymaniu pośpiechu. Przejechał jeszcze dwie lub trzy mile i dotarł do małej rzeki. Most prowadzący na drugą stronę rzeki został już uszkodzony przez wstrząs, uniemożliwiając przejście. Kierowca zatrzymał się i podszedł do mostu, badając szczelinę między złamaną częścią mostu. Następnie zawrócił i zaczął biec, pędząc tak szybko, jak mógł, i wskoczył na drugą stronę, zanim pobiegł dalej i zniknął w bujnych polach sorgo. Dwie osoby utknięte na pace ciężarówki w końcu zeszły. Były to dzieci; oboje mieli około czternastu lub piętnastu lat, jeden chłopiec, a druga dziewczynka. Teraz zapadła ciemność. Wsiedli do kabiny ciężarówki i czekali, mając nadzieję, że kierowca wróci. Stopniowo oboje zasnęli, chociaż ich sen nie był spokojny i cichy, ponieważ wstrząsy wtórne po trzęsieniu ziemi nadchodziły raz po raz, wyrywając ich ze snu. Kiedy obudziły się rano, dzieci znalazły się na bujnym polu sorgo. Zaczęli się martwić i bać, nie wiedząc, gdzie są ani co powinni zrobić. Nie mając innych pomysłów, mogli tylko mieć nadzieję, że przejdzie obok nich Dobry Samarytanin!