Rozdział 4

Wszyscy byli oszołomieni. Co się dzieje?

Nigdy nie spodziewali się, że Hannah złamie własne zasady i zgłosi się na ochotnika do przeprowadzenia operacji u tej starszej osoby.

Czy Donald jest kimś w rodzaju szychy?

Przez cały ten czas ani razu nie spojrzała na Donalda. Jednym poleceniem pielęgniarki posłusznie przygotowały się do operacji, zgodnie z jej instrukcjami. Najwyraźniej zajmowała prestiżowe miejsce w ich sercach.

Hannah była naprawdę niesamowita.

Pielęgniarki krzątały się i zaczęły wpychać dziadka Donalda na salę operacyjną.

Na sali operacyjnej zapaliło się zielone światło.

W tym momencie Donald stracił swój zwykły spokój i nie potrafił powstrzymać gwałtownego bicia serca.

Jennifer zastanowiła się przez chwilę i postanowiła poczekać ramię w ramię z mężem. Zanim zdążyła powiedzieć słowo, zadzwonił jej telefon. Rzuciła ukradkowe spojrzenia między telefonem a mężem, czując się odrobinę winna.

Donald, zachowując nonszalancki wyraz twarzy, powiedział: „Odpowiedz”.

Jennifer wahała się przez dłuższą chwilę, zanim w końcu odebrała telefon.

Głos Harrisona zabrzmiał w telefonie. „Właśnie dostałem wiadomość, Jenny! Diva gra swój limitowany koncert tutaj w Pollerton dziś wieczorem. Będzie dużo sławnych osób, a ja mam dwa bilety VIP . Więc, jesteś wolna dziś wieczorem? Wiem, że jesteś jej fanką.”

Jennifer chciała odrzucić jego ofertę, ale wtedy przypomniała sobie o sześciuset tysiącach, które wyrzucił Donald. Odwlekała to przez chwilę i zgodziła się: „Okej, pójdę”.

Diwą tą nie była żadna inna osoba, tylko Wynter Lowe.

Mając ponad miliardy fanów, była międzynarodową supergwiazdą obdarzoną anielskim głosem.

Minęło ponad dziesięć lat od jej debiutu, a ona sama wciąż nie była zamieszana w żaden skandal ani plotkę.

„ Daj mi trochę czasu, Kochanie. Zerwę z nim więzi” – Jennifer delikatnie wyjaśniła mężowi.

„ Zwrócę mu te sześćset tysięcy, więc nie będziesz musiał iść” – rzekł Donald, marszcząc brwi.

Słysząc jego słowa, była zaskoczona, zanim westchnęła. Po raz pierwszy w życiu była nieco rozczarowana swoim mężem.

Zawsze wiedziała o sytuacji finansowej męża. Jako właściciel firmy miał start-upową firmę remontową, która mogła zarabiać tylko około trzystu do czterystu tysięcy dolarów rocznie. Ponieważ jego dziadek miał problemy zdrowotne, jego biznes z pewnością musiał całkowicie stanąć. Biorąc pod uwagę klientów, których stracił, nie będzie już mógł wrócić. Jennifer przewidywała, że jej mąż w nadchodzących dniach będzie włóczęgą.

Dlatego trudno byłoby mu wyłożyć sześćset tysięcy.

„ Znasz Hannah?” – odezwała się Jennifer.

„ Nie. Nie mam prawa jej znać” – odpowiedział Donald.

Wtedy zdała sobie sprawę, że Hannah rzeczywiście pochodziła z wyższych sfer, a więc jej mąż nie mógł znać jej osobiście.

Jennifer nie wiedziała, że jej mąż miał na myśli, że Hannah nie nadaje się do poznania go.

Czas uciekał. Właśnie wtedy otworzyły się drzwi sali operacyjnej. Hannah wyszła z sali w swoim medycznym ubraniu ochronnym i masce na twarz, ukazując tylko parę oczu. Wykrzyknęła: „Jego stan nie wygląda dobrze. Ma nie tylko guza mózgu, ale także niewydolność nerek. Musimy znaleźć mu dawcę nerki już teraz! Mamy tylko dwie godziny, maksymalnie!”

Zamknęła drzwi zaraz po wypowiedzeniu tych słów.

Donald poczuł natychmiastową eksplozję w głowie.

Wcześniej otrzymał już wyniki badań lekarskich dziadka, z których wynikało, że jego nerki są w doskonałym stanie, a jedynym problemem jest guz mózgu.

Mając do dyspozycji tylko dwie godziny, zdał sobie sprawę, że nie uda mu się znaleźć odpowiedniej nerki dla swojego dziadka.

Jego wyraz twarzy pociemniał, gdy odszedł i wybrał numer Charlesa w telefonie. „Charlie! Znajdź mi odpowiedniego dawcę nerki w ciągu godziny!”

Zaskoczony Charles odpowiedział: „Co? Czy to nie zostało już zrobione wczoraj wieczorem? Kiedy wysłałem historię choroby twojego dziadka, Hannah wywnioskowała, że obie jego nerki zawodzą, więc przygotowaliśmy się do transferu nerek w nocy. Powinny być u ciebie o wpół do dziesiątej”.

Teraz przyszła kolej na Donalda, który był zdumiony. Zacisnął zęby ze złości i krzyknął: „Ta Hannah!”

Odłożywszy słuchawkę, spojrzał gniewnie na Liama, który bawił się telefonem na stanowisku pielęgniarskim i prychnął: „Dobra robota, chłopaki!”

Pulchny doktor wzdrygnął się i wykrzyknął: „M-może sprzęt zwariował…”

Tymczasem Harrison otrzymał wiadomość, leżąc spokojnie w swoim Ferrari tuż za szpitalem. Wybuchnął śmiechem i prychnął: „Niesamowite! Teraz nic nie może pójść źle. Donald może rozwiązał wszystkie moje zagadki, ale teraz nawet niebiosa są po mojej stronie. Nie mogę uwierzyć, że staruszek ma niewydolność nerek”.

Siedząc na siedzeniu pasażera, Kevin zazdrośnie dotykał wnętrza samochodu. Zauważył: „Harrison, mój szwagier. Nie masz się o co martwić, bo na pewno ich rozszarpię. Gdy staruszek odejdzie, Donald wyładowałby swój gniew na mojej siostrze. Wtedy tylko dolałbym oliwy do ognia i w mgnieniu oka rozeszliby się”.

„ Gdy ci się uda, podaruję ci ten samochód” – odpowiedział Harrison.

„ Niesamowite!” Kevin był tak poruszony, że po usłyszeniu tego był bliski łez.

Ferrari! Nigdy w życiu nie będzie mnie na nie stać!

Zupełnie niespodziewanie Mercedes-Benz Klasy G z wojskową tablicą rejestracyjną zatrzymał się w pobliżu szpitala. „Co? Dlaczego samochód z wojskową tablicą rejestracyjną stoi tutaj?” zapytał Harrison, gapiąc się na ten samochód. Wkrótce drzwi samochodu się otworzyły i z samochodu wysiadła wysoka i muskularna postać z żelazną skrzynką w dłoni. Ta osoba szybko wkroczyła do szpitala.

„O mój Boże! To generał dywizji Ryan Nixon!” Oczy Harrisona natychmiast wypełniły się ekscytacją. Ryan był generałem dywizji stacjonującym w Pollerton. Był starszym bratem Hannah w wieku trzydziestu lat. Tupnięcie jego stopy powodowało dreszcze na plecach ludzi w Pollerton.

„ Chodźmy zobaczyć, co robi.” W mgnieniu oka Harrison i Kevin wysiedli z samochodu i poszli śladami Ryana.

Stojąc przed salą operacyjną, Jennifer zrzedła jej mina, gdy zobaczyła zbliżającego się do nich mężczyznę w mundurze wojskowym.

Pamiętała, że widziała tego mężczyznę wcześniej w wiadomościach i mediach społecznościowych. Był najmłodszym generałem-majorem Pollerton.

Gdy Ryan stał w drzwiach sali operacyjnej, kątem oka rzucił szybkie spojrzenie na Donalda. W chwili, gdy jego wzrok wylądował na Donaldzie, Ryan natychmiast zwiesił głowę, a jego ręce drżały w podziwie.

Minęło pięć lat. W końcu poznaję tego legendarnego człowieka. Nigdy nie spodziewałem się, że będzie tutaj, w Pollerton. Jednak po przypomnieniu sobie rady Charlesa Ryan nie odważył się przywitać z Donaldem.

Zanim przybył do szpitala, Charles przypomniał Ryanowi, aby nie nawiązywał żadnej rozmowy z Lordem Campbellem, chyba że sam o to poprosi.

Drzwi sali operacyjnej znów się otworzyły. Hannah wyrwała żelazne pudełko z ręki Ryana i odwróciła głowę w stronę Donalda. „To jest to, co nazywamy odpowiednią nerką”.

Po pewnym czasie zapalił się znak sali operacyjnej. Pielęgniarki wypchnęły dziadka Donalda z sali i pobiegły prosto na OIOM.

Hannah wkrótce opuściła salę operacyjną i zdjęła maskę, po czym poinformowała: „Operacja zakończyła się sukcesem, ale pacjentka nadal musi pozostać w szpitalu na obserwacji”.

„ Dziękuję” – powiedział Donald.

Jennifer przez chwilę była oszołomiona.

Co dzieje się na moich oczach? Skąd się wzięły nerki? Dlaczego Hannah miałaby pomóc mojemu mężowi?

Hannah stwierdziła: „Każda nerka kosztuje osiemset tysięcy, więc to jest milion sześćset tysięcy za dwie. Jeśli chodzi o moją opłatę konsultacyjną, to jest pięć milionów. To oznacza, że w sumie jest sześć milionów sześćset tysięcy. Pamiętaj, że jesteś mi winna sześć milionów sześćset tysięcy”.

Po tych słowach odeszła.

Wtedy Harrison podszedł do niej z uśmiechem i przywitał się: „Hej, pani Nixon. Miło cię widzieć w lepszym nastroju”.

„ Kim jesteś?” Hannah spojrzała na niego z ukosa.

Harrisonowi zaparło dech w piersiach, gdy usłyszał jej odpowiedź.

Jakie to niegrzeczne! Ja też pochodzę z rodziny z wiedzą medyczną i nawet wcześniej z nią rozmawiałem.

„ Nazywam się Harrison Queen. Mój ojciec to Garrett Queen, mój dziadek to Louis Queen, a—”

Zanim Harrison mógł kontynuować paplanie, Hannah przerwała mu: „Przestań! Nie znam cię i nie chcę cię znać. Spadaj”.

Zachowanie Hanny było chłodne i obojętne.

Harrison nagle poczuł się zawstydzony. Mimo to zastanowił się przez chwilę i powiedział: „Słyszałem, że wolisz pracować tylko w szpitalu Nouveau i nigdy nie chciałeś wyjść. Więc co cię sprowadza, żeby pomóc Donaldowi przy tej operacji? Czy się znacie?”

„ Nie. Kim ja jestem, żeby go znać?” odpowiedziała Hannah.

Słysząc jej odpowiedź, Harrison rozpromienił się radośnie, ponieważ pomyślał, że to, co powiedziała, ma sens.

Hannah kontynuowała: „A dlaczego nie miałabym wykonać tej operacji? Cała procedura kosztuje sześć milionów sześćset tysięcy. Kto by powiedział nie? Jeśli twoja rodzina kiedykolwiek będzie potrzebowała takiej operacji, będę pierwszą, która ci pomoże”.

Ta kobieta ewidentnie mnie przeklina!

Harrison mógł się tylko krzywo uśmiechnąć. „Donald jest bardzo biedny. Nie stać go nawet na sześćset tysięcy, nawet na samą opłatę za operację”.