Rozdział 6

Donald milczał i tylko patrzył na Hanka zimnym wzrokiem.

Kilka sekund później Hank wyszedł przez drzwi, prowadząc pozostałych. Jednocześnie pokazał Donaldowi środkowy palec i splunął na ziemię. „Stellar Corporation? Fuj!”

Tymczasem dyrektor generalny Stardust Corporation, pulchny mężczyzna o imieniu Keith Jaquin, czekał już przed biurem.

„ Witamy, panie Yelverton.” Keith wyciągnął rękę i przywitał Hanka.

Czując szacunek, Hank uniżenie uścisnął mu dłoń. „To zaszczyt poznać pana osobiście, panie Jaquin. Zawsze chciałem dołączyć do pańskiej strony. Ten łobuz Donald to nic więcej, niż bezużyteczny śmieć”.

Gdy Donald wyszedł z biura, pogarda na jego twarzy jeszcze się pogłębiła, gdy zobaczył Keitha i Hanka rozmawiających ze sobą.

„ Wyjdź.” Keith machnął ręką. Gdy tylko to zrobił, w biurze pojawiło się sporo osób i zaczęło ustawiać się w kolejce na korytarzu.

Zaskoczony tym, co zobaczył, Hank zapytał: „Co się dzieje?”

Keith wyjaśnił: „Ktoś przejął Stardust Corporation. Nie ma wątpliwości, że szef jest niezwykle zdolny. Słyszałem, że jest spokrewniony z panem Yatesem”.

Po usłyszeniu tego Hank wziął głęboki oddech w szoku. Przejęcie firmy musiało wymagać dziesięciu milionów, prawda? Poza tym ta osoba jest spokrewniona z panem Yatesem. Co to oznacza? Primordial Tower należy do pana Yatesa i to on jest również tym, który zapewnia wszystkie interesy Stardust Corporation. Innymi słowy, Zayne Yates jest najwybitniejszym szefem!

Mając tę myśl w głowie, Hank zadrżał z podniecenia. Wierzył, że wkrótce będzie bogaty i uważał, że powinien był dołączyć do Stardust Corporation wcześniej.

„ Co? Co tu robisz?” Hank nagle zauważył Donalda stojącego z boku i krzyknął: „Spadaj!”

Keith wtrącił się: „Panie Campbell. O, kurczę. Powinienem zwracać się do pana Donny, skoro Stellar Corporation wkrótce zbankrutuje. Tak czy inaczej, radzę panu natychmiast wyjść, ponieważ nasz nowy szef zaraz przyjedzie na inspekcję. Jeśli pan teraz nie wyjdzie i nie zakłóci spokoju naszego szefa, będzie za późno, żeby uniknąć konsekwencji”.

„ Nie wierzę w to” – odpowiedział spokojnie Donald.

Keith był oburzony odpowiedzią Donalda. Wypowiedział lodowatym tonem: „Od samego początku byłeś dla mnie obrzydlistwem, Donaldzie. Lepiej, żebyś się odczepił. W przeciwnym razie dam ci nauczkę”.

Keith żywił ogromną nienawiść do osób takich jak Donald, który zawsze pozostawał niewzruszony i zachowywał się niewzruszenie w obecności innych.

Uważał, że tacy ludzie nie mają prawa zachowywać się w taki sposób. Mogę zrozumieć jego zachowanie, jeśli jest bogaty. Jednak jest tylko szefem nieistotnej firmy. Poza tym jego firma stoi na skraju bankructwa. Jakie ma prawo być tak spokojnym?

„ Będziesz żałować, jeśli odejdę” – odpowiedział Donald obojętnie.

Kiedy Keith usłyszał te słowa, wybuchnął śmiechem. „Co za pieprzony żart!”

Zaraz po wypowiedzeniu tych słów jego wyraz twarzy zamarł, gdy zobaczył zbliżającego się mężczyznę po czterdziestce.

To był Zayne Yates.

Był CEO Primordial Tower i lojalnym lokajem Charlesa, najbogatszego człowieka w Pollerton. Co więcej, jego majątek netto wynosił miliard, a cała Primordial Tower należała do jego rodziny.

Zayne miał dobrze zbudowaną sylwetkę. Można było stwierdzić, że był biegły w sztukach walki, sądząc po jego budowie fizycznej.

„Jesteś tutaj, panie Yates.” Keith szybko pochylił głowę z szacunkiem, gdy Zayne dotarł tam, gdzie stał ten pierwszy.

Zayne spojrzał na Keitha i polecił: „Przygotuj się na powitanie naszego nowego szefa”.

Gdy tylko Keith usłyszał tę instrukcję, dał znak ludziom, żeby ustawili się w dwóch rzędach.

Kiedy zauważył, że Donald nadal stoi w poprzednim miejscu, Keith wpadł we wściekłość i krzyknął: „Czy ty życzysz sobie śmierci, Donaldzie?”

Gdy tylko wypowiedział te słowa, był gotowy kopnąć Donalda.

Gdy miał zamiar zrobić krok naprzód, Keith nagle stanął nieruchomo w oszołomieniu, jakby uderzył go piorun. Stało się tak, ponieważ Zayne składał hołd Donaldowi.

„ Dzień dobry, panie Campbell. Nazywam się Zayne Yates. Nie mogę się doczekać współpracy z panem w przyszłości”. Wyraz twarzy Zayne’a był pełen szacunku i entuzjazmu, gdy przemówił.

Ponieważ podążał za Charlesem przez ponad dekadę, Zayne wiedział o tym więcej niż o innych. Wiedział, że Charles był gorszy od Tristana, a także, że tajemnicza osoba była lepsza od tego drugiego.

Mimo że nigdy wcześniej się nie spotkali, Zayne miał mglistą świadomość przerażającej mocy tajemniczej osoby. Według niektórych twierdzeń, osoba ta miała wyjątkowo bogatą korporację za granicą.

Po powitaniu Zayne zwrócił się do Keitha i pozostałych i oznajmił: „Pan Campbell jest waszym nowym szefem!”

Wszyscy szeroko otworzyli oczy ze zdumienia, ich serca waliły jak szalone. Ta reakcja była szczególnie prawdziwa u Hanka i Keitha, którzy byli w całkowitym niedowierzaniu.

Niedługo potem Hank powiedział: „Musiał się pan pomylić, panie Yates. Jak ten nicpoń może być nowym szefem? To nic innego, jak osoba zarządzająca tą tandetną firmą, Stellar Corporation. Ta firma jest na skraju bankructwa. Poza tym przepływ kapitału firmy jest zawieszony, a kwota pozostała w jej bilansie to tylko sto!”

Keith dołączył do rozmowy. „Dokładnie, panie Yates. Znam Donalda od około pięciu lat. Znam jego plecy—”

Bez uprzedzenia Zayne uderzył Keitha w twarz, zanim ten zdążył dokończyć swoje słowa. „Kto dał ci prawo oceniać pana Campbella?”

Po tym zdaniu Zayne spojrzał gniewnie na dyrektora generalnego i wskazał na niego, po czym kontynuował: „Musisz być zmęczony życiem. Pan Campbell jest nowym szefem, ty imbecylu!”

Wykrzyczawszy te słowa, ponownie uderzył Keitha mocno w twarz, jakby nie dał upustu całemu gniewowi.

W rezultacie Keith stał jak wryty, a jego krew zamarzała. W pełni zdawał sobie sprawę, że środki Zayne'a nie były powodem do śmiechu.

„ Przepraszam za tę głupotę, która się właśnie wydarzyła, panie Campbell.” Zayne ponownie złożył Donaldowi pokłon jako przeprosiny.

Wszystko, co się wydarzyło, wprawiło wszystkich w osłupienie, zwłaszcza Hanka. Był w całkowitym niedowierzaniu i miał złe przeczucie.

Jak można było przewidzieć, serca Keitha i Hanka zapadły się. Czuli się tak, jakby byli przemarznięci do szpiku kości.

„ Jesteś zwolniony”. Donald wskazał na Keitha, Hanka i innych, którzy opuścili statek, powtarzając te druzgocące słowa. Następnie kontynuował: „Daniel będzie prawnym przedstawicielem Stellar Corporation i Stardust Corporation”.

Po usłyszeniu tego ogłoszenia Daniel poczuł, jak wstrząs przechodzi przez jego ciało, a jego twarz w tej samej chwili zrobiła się czerwona. Machał ręką bez przerwy, odpowiadając: „Nie mam kwalifikacji, panie Campbell. Mogę nie przyciągnąć żadnych klientów, ponieważ jestem okropny w kontaktach towarzyskich”.

Zayne parsknął śmiechem i powiedział: „Dzięki poparciu pana Campbella taka kwestia nie stanowi problemu”.

Po czym ostrożnie spojrzał na Donalda, po czym znów spojrzał na Daniela i kontynuował: „Bezwarunkowo zainwestuję dziesięć milionów w Stellar Corporation i Stardust Corporation na wczesnym etapie. Ponadto od jutra będziesz odpowiedzialny za renowację trzech tysięcy domów w Sapphire Residences”.

Gdy tylko padły te słowa, tłum zapadł w ciszę jak z cebra. Zayne inwestując dziesięć milionów bezwarunkowo oznacza, że majątek netto Daniela wzrósł do trzech milionów w tej chwili! O mój Boże. Co się, u licha, dzieje?

W międzyczasie Keith i Hank szeroko otworzyli oczy ze zdumienia.

Gdyby ktoś inny wypowiedział te wcześniejsze słowa, Hank i pozostali pomyśleliby, że to tylko żart. Jednak osobą, która przemówiła, był Zayne, wierny lokaj najbogatszej osoby w Pollerton, którą był Charles.

Wszyscy na miejscu patrzyli na Daniela z zazdrością i zazdrością. Zysk z remontu domu w Sapphire Residences wynosi około trzydziestu tysięcy. Ponieważ domów jest trzy tysiące, całkowity przychód wynosi prawie sto milionów!

Nikt nie miał odwagi wątpić w słowa Zayne'a, ponieważ to on opracował Sapphire Residences. Stąd Zayne miał pełne prawo określić osobę odpowiedzialną za projekt renowacji.

„ Jeśli nie masz więcej pytań, podpisz umowę”. Zayne machnął ręką. Zaraz po tym gestem wskazującym pojawiła się sekretarka i wręczyła Danielowi umowę i czek na dziesięć milionów.

W tym momencie na twarzy Hanka malowała się mieszanka żalu, urazy i niedowierzania.

Wystarczyło kilka minut, aby majątek netto Daniela przekroczył trzydzieści milionów.

Taka suma pieniędzy stanowiła majątek nie do osiągnięcia dla Hanka.

Wszystkie te pieniądze powinny być moje!