Rozdział 12

Elara po prostu ją minęła i kontynuowała marsz w kierunku przystanku autobusowego. „Nie mamy o czym rozmawiać”.

„Nie ma o czym rozmawiać, czy po prostu boisz się rozmawiać?” Zara otworzyła drzwi i wysiadła z samochodu, chwytając Elarę za nadgarstek. „Nie myśl, że nie wiem, co masz na myśli!

„Powinnaś być młodsza ode mnie. Nie mówiąc już o posiadaniu dziecka, sama nadal jesteś dzieckiem, prawda? Kobietą, która nigdy nie urodziła dziecka, a mimo to jesteś na tyle zdesperowana, żeby harować pod sześcioletnią dziewczynką za pensję kilku tysięcy dolarów miesięcznie?”