Rozdział 2373

„Dziadku, proszę się uspokoić.” Po długiej ciszy Grant w końcu zrobił krok do przodu, jego uśmiech był ciepły i delikatny.

„Źle zrozumiałeś tatę, a także mnie. Nigdy nie miałem zamiaru zająć miejsca Justina. Jestem kimś, kto przez lata żył z okaleczonym ciałem, a bycie żywym i zdrowym jest już błogosławieństwem. Nie ośmieliłbym się prosić o nic więcej. W moich oczach nie ma nikogo bardziej odpowiedniego do kierowania Salvador Corporation niż Justin. Proszę, nie martw się tym i nie denerwuj się”.

Nigel patrzył na spokojny wyraz twarzy Granta, lecz w jego umyśle pojawiło się zaskakujące wspomnienie – zakrwawiony młody chłopiec, którego usta wykrzywiały się w przerażającym uśmiechu, trzymając w dłoni nóż rzeźnicki.