Rozdział 2 Bransoletka? Koralik!

Li Anping zdejmuje bransoletkę, jakby nic się nie stało. Wyjaśnia: „Miałem ją osobiście zwrócić jej rodzicom”.

Elly jest zadowolona z jego wyjaśnień, bez względu na to, jak mało przekonujące są. Bierze bransoletkę i rzuca na nią okiem. Wygląda jeszcze piękniej, gdy wciąż na nią patrzy. Nie spodziewała się, że wiejska rodzina może posiadać tak ładną biżuterię.

Elly podnosi bransoletkę. „Ku mojemu zaskoczeniu, jest całkiem piękna...” Celowo zatrzymuje się, patrząc na Li Anping, a potem na Lin Luoran, którzy oboje zmieniają wyraz twarzy – Li Anping z poczucia winy, a Lin Luoran z myśli, że Elly może odmówić zwrotu bransoletki.

Widząc to, Elly skrzywiła się i powiedziała: „Ale i tak jest tani, bez względu na to, jak piękny jest!”

Twarz Lin Luoran zbladła aż po usta. Elly wcale nie czuje się źle. Uważa, że ta wiejska dziewczyna jest interesująca, więc rzuca bransoletkę w kierunku, w którym Lin Luoran najwyraźniej nie ma szans jej złapać-

Srebrna bransoletka uderza o ziemię z wyraźnym dźwiękiem. Lin Luoran nieświadomie puszcza lusterko wsteczne.

Elly podnosi szybę samochodu. Z przyjemnym dryfem Audi TT znika.

Lin Luoran uszczypnęła się tak mocno paznokciami, że jej dłoń zaczęła krwawić. Pochyla się i podnosi bransoletkę, chcąc natychmiast wyjść. Nie chce oddychać tym samym powietrzem, którym oddycha bezwstydna para.

******

Gdy Lin Luoran bez pośpiechu dotarł w końcu do domu po dwóch przesiadkach autobusem, na zewnątrz było już ciemno.

Jest zbyt zmęczona, żeby nawet zapalić światło.

Odzyskała rodzinną pamiątkę i nie będzie już miała żadnego związku z łamaczem serc. Czas pomyśleć, co robić dalej.

Jej rodzice się starzeją i od pół roku namawiają ją, żeby wyszła za mąż za Li Anpinga. Na razie nie powie im o rozstaniu, bo nie chce psuć ich nastroju.

Zapłaciła z góry czynsz za cały rok i nadal może tu mieszkać przez kolejne siedem miesięcy. Jeśli chodzi o pracę, Lin Luoran została zwolniona tydzień temu. Menadżerka wymijająco powiedziała, że Lin Luoran kogoś obraziła, ale nie mogła dojść do tego, kto to był.

Arogancka postawa nowej dziewczyny Li Anpinga przypomina Lin Luoran, że tym „kimś” może być ta małostkowa kobieta, która na zewnątrz wydaje się być wyluzowana... Kłamstwem byłoby stwierdzenie, że Lin Luoran nie nienawidzi Elly, ponieważ nie tylko Elly uwiodła jej chłopaka, ale ta kobieta również doprowadziła do jej zwolnienia. Niemniej jednak Lin Luoran nic nie może zrobić. Być może nigdy nie będzie mogła się na nich zemścić, ponieważ przepaść między nimi jest zbyt duża. Lin Luoran musi opiekować się swoimi rodzicami, więc nie może po prostu pójść i wylać jadu na twarz Elly.

Lin Luoran i Li Anping mieli się pobrać. Zaoszczędzili nawet 30 000 juanów na ślub. Ale pieniądze zabrała Li Anping w zamian za udział w szkoleniu. Oznacza to, że wszystko, co Lin Luoran dostaje z tego sześcioletniego związku, to nic innego jak stracona młodość, niedokończone studia, niezręczny wiek i pozostałe 1600 juanów!

Lin Luoran nieświadomie chwyta srebrną bransoletkę. Jej dłoń znów zaczyna krwawić. Krew kapie przez puste srebrne druty na koralik, który wchłania krew bez jej wiedzy!

Po wchłonięciu krwi koralik zaczyna świecić i lekko wibrować, jakby nadal brakowało mu siły z powodu głodu.

Lin Luoran jest pogrążona w myślach i nie zauważa tego dziwnego zjawiska.

Koralik wibruje jak żywa istota z Reiki. Wydaje się, że jest zaniepokojony brakiem rozwiązania swojego głodu. Następnie, jakby w końcu podjął decyzję, koralik świeci, a te srebrne druty owinięte wokół niego zaczynają się poruszać. Przekształcają się w kolce i bezpośrednio kłują dłoń Lin Luorana!

W pokoju jest ciemno. Lin Luoran jest po prostu rozproszona, ale nie ślepa. Z pewnością widzi światło świecące z jej dłoni. Ale w chwili, gdy podnosi rękę, te srebrne druty kłują ją i piekielnie ją szokują.

Ból nie jest nie do zniesienia. Wygląda jakby ugryzła ją mrówka. Mimo to Lin Luoran jest niemal śmiertelnie przerażona.

To zjawisko wykracza poza zakres naukowego wyjaśnienia. Żadna normalna osoba nie będzie przestraszona lub zszokowana. Nie mówiąc już o tym, że te srebrne druty przekształciły się w cienkie kryształowe rurki. Lin Luoran widziała, jak jej świeża krew jest pobierana, kapie na koralik, który wszystko wchłania.

Lin Luoran używa całej swojej siły, aby uścisnąć jej dłoń, ale nie udaje jej się zdjąć bransoletki. To tak, jakby bransoletka zakorzeniła się w jej dłoni w bardzo krótkim czasie. Czuła, że pobiera z niej dużo krwi, ponieważ zaczyna już czuć zawroty głowy, co jest dokładnie reakcją na nadmierną utratę krwi.

Im więcej krwi wchłonie koralik, tym jaśniejszy się stanie. W ciągu kilku minut przyćmiony blask stanie się jaśniejszy i jaśniejszy, stanie się olśniewający!

Lin Luoran czuje, że jej wzrok jest niewyraźny. Nie ma potrzeby zgadywać, że umrze, jeśli koralik będzie nadal pobierał jej krew.

Zdaje sobie sprawę, że to nie jest zwykła pamiątka rodzinna, jednocześnie bojąc się, że nie będzie miała czasu jej użyć... Wygląda na to, że koralik zauważył jej strach. Z lekkim „brzęczeniem” wyciąga rurki i przestaje pobierać od niej krew,

Lin Luoran wykorzystuje okazję, by rzucić bransoletkę na stół i osuwa się na zniszczoną kanapę,

Jej usta są blade, a ubranie przesiąknięte potem, jakby dopiero co wyszła z basenu.

Poza blaskiem bransoletka wraca do swojej normalnej formy, a kryształowe rurki zniknęły.

Lin Luoran przeżywa katastrofę. Choć jest niezwykle ciekawa, nie odważa się podnieść bransoletki, aby przyjrzeć się jej bliżej. Z upływem czasu światło koralika stopniowo ciemnieje i zamienia się w migotanie.

Lin Luoran pochyla się lekko do przodu, oglądając pamiątkę rodzinną, która niemal ją zabiła.

Coś się dzieje. Lin Luoran pociera oczy, myśląc, że może mieć iluzje. Jednak scena przed nią wcale się nie zmienia.

Gdy światło gaśnie, Lin Luoran odkrywa, że po wchłonięciu jej krwi srebrna powierzchnia bransoletki się topi. Puste srebrne druty, które wyglądają jak klatka lub warstwa ochronna upiornego koralika...

Lin Luoran ostrożnie się cofa. Bransoletka stopniowo rozpływa się w kałużę płynnego srebra, lśniąc pod blaskiem koralika.

Lin Luoran ze zdumieniem odkrywa, że srebrny płyn jest również wchłaniany przez koralik, tak jak koralik wchłonął jej dłoń. Ta odrobina srebrnego płynu znika w ciągu kilku sekund.

Lin Luoran ściska poduszkę w ramionach, zaciskając usta,

Blask koralika staje się jeszcze bardziej atrakcyjny. Warstwy kolorowych pierścieni świetlnych krążą wokół koralika. To najbardziej zapierająca dech w piersiach biżuteria na świecie!

Koralik podskakuje w powietrzu w górę i w dół, jakby wiwatował.

Lin Luoran mruży oczy, myśląc o tym, jak poradzić sobie z tą nadprzyrodzoną rzeczą... Nierealne jest uderzenie jej poduszką. Jednak w jej zasięgu jest tylko pół szklanki wody na stole. Czy powinna wylać na nią wodę?

Woda to nie psia krew, która może wypędzić złe duchy... Lin Luoran czerpie z wyobraźni, podczas gdy jej ciało pozostaje napięte. Nigdy wcześniej nie była tak zdenerwowana.

Koralik obraca się w powietrzu. Jego świetlne pierścienie poruszają się jak ogon komety. Ku zaskoczeniu wszystkich, koralik pędzi do niej z dużą prędkością!