Hoofdstuk 6 Rechterknie

De eerste ronde duurt vijftig minuten. Bloed stroomt naar mijn oren, ik bloed achter het masker en mijn hart klopt zo hard boven het gejuich, dat ik nauwelijks kan horen wat de coach zegt. Hij hurkt voor me, houdt de waterfles tegen mijn mond en ik neem een slok tot mijn maag protesteert. Ik huiver als ik de zoom van mijn tanktop optil en bloed zie. De coach drukt een warme handdoek tegen mijn zij, mijn tanden zinken in mijn lip om te voorkomen dat ik ga schreeuwen of hem sla. Hij had me vanavond moeten ontmoedigen om die ring in te gaan.

“ Gaat het?” vraagt de coach met een bezorgde blik en ik knik. Ik voel me helemaal niet oké. Mijn lichaam doet verschrikkelijk pijn. Ik moet een week lang in een bad vol ijs weken en mezelf opsluiten met emmers ijs. “Tee.”

“ Ik voel me prima.”