Rozdział 5 Cudowne ciało (część pierwsza)

Ponieważ Zen udzielił Darrenowi lekcji poprzedniego wieczoru, steward nie pojawił się rano. Kilku jego wspólników przyszło jednak, aby ubrać Zena w zwyczajową skórzaną zbroję, zanim odprowadzili go do Sali Sztuk Walki.

Jak zwykle, grupa dzieci z klanu Luo ćwiczyła. Pomimo porannej mgły i chłodu, skupili się na lekcji w sali sztuk walki.

Nie nosili żadnej ochrony na rękach, gdy bili pięściami szereg kamiennych mężczyzn w kącie. Pomimo tego, jak twardzi byli kamienni mężczyźni, te dzieci rozbijały swoje cele z wielką mocą i precyzją.

Niewolnicy stali po drugiej stronie Sali. Ponurość i beznadzieja odbijały się w ich twarzach, gdy patrzyli na siłę używaną przez dzieci.

Niekończący się cykl uderzeń i kopnięć każdego dnia i nocy uczynił ich życie naprawdę nie do zniesienia. Większość nocy spędzali w łóżku, rzucając się i przewracając. Gdy wili się z bólu, sen ich omijał. Niestety, nie mieli żadnej wolności. Zostali kupieni przez klan Luo i nie mieli innego wyboru, jak znosić bicie.

„Wszyscy niewolnicy, szykujcie się!” – krzyknął trener Corey.

Wszyscy niewolnicy otrząsnęli się z zamyślenia, gdy usłyszeli Coreya. Był okrutnym trenerem. Jeśli zauważył, że któryś z niewolników popełnił choćby najmniejszy błąd, tracił panowanie nad sobą i go wychłostał. Bicz Coreya nie był zwykłym biczem, a osoba o cienkiej skórze mogła z łatwością stracić skórę jednym uderzeniem bicza.

Dzieci Luo znały tę część swojej rutyny. Cicho podeszły do niewolników i zaczęły wybierać. Silny nastolatek o imieniu Melvin Luo wybrał Zen.

Pozostali niewolnicy spojrzeli na Zena wzrokiem pełnym współczucia.

Talent Melvina Luo był przeciętny, ponieważ wciąż był na poziomie rafinacji skóry. Jednak jego wewnętrzna boska siła była potężna, a jego siła dorównywała każdemu na poziomie rafinacji mięsa. Był dziki i brutalny, a kilku niewolników zginęło lub zostało przez niego poważnie rannych. Bycie wybranym na worek treningowy Melvina było rzeczywiście niefortunne.

Melvin Luo potrząsnął pięścią i lekko poruszył ciałem, zanim spojrzał na Zena. Jego oczy błyszczały z podniecenia. Więźniów skazanych na karę śmierci trudno było ostatnio pozyskać. Ich liczba zmniejszyła się jeszcze bardziej, ponieważ inne rodziny również rywalizowały o ich zakup. Ludzkie worki treningowe używane przez klan Luo były pozbawione odpowiednich suplementów. Dlatego niewolnicy byli rzadkim zasobem w klanie Luo.

Bicie niewolnika nie tylko ćwiczyło ich ciała, ale także pomagało dzieciom dać upust swoim uczuciom. Innym powodem, dla którego Melvin Luo czuł się podekscytowany, było to, że jego worek treningowy był kiedyś młodym mistrzem klanu Luo.

Młody mistrz był na znacznie wyższym poziomie niż Melvin, a teraz Zen będzie błagał o litość pod pięściami Melvina. Ta myśl ucieszyła Melvina.

Zen zmarszczył brwi. Melvin był znany ze swojej siły. Zen bardzo cierpiał po ostatnim pobiciu. Zen potrzebował pół miesiąca, aby dojść do siebie po odniesionych obrażeniach wewnętrznych.

Jednakże spędzenie dwóch lat swojego życia jako ludzki worek treningowy nauczyło go, jak zachować spokój w każdej sytuacji. Szybko wziął kilka głębokich oddechów, a następnie ułożył swoją skórzaną zbroję przed stawieniem czoła Melvinowi Luo.

Melvin Luo ruszył w jego stronę z całą swoją siłą. Ćwiczył bardzo zaciętą formę boksu, zwaną Bullish Punch, i był chętny, aby przetestować ją na swoim ludzkim worku treningowym.

Melvin Luo rzucił się na Zena jak wściekły byk. Jego pierwszy cios trafił prosto w pierś Zena. Wszyscy patrzyli szeroko otwartymi oczami, jak podmuch wiatru ogarnął Zena.

Stając w obliczu takiego impetu, Zen wziął głęboki oddech i napiął klatkę piersiową, aby móc wykorzystać ochronną skórzaną zbroję do przeciwdziałania sile ciosu.

"Ptyś!"

Chociaż gruba skórzana zbroja pomogła spowolnić siłę pięści Melvina, Zen nadal czuł, jak ból eksploduje w całym jego ciele. Siła, z jaką Melvin uderzył Zena, sprawiła, że poczuł się, jakby został uderzony w klatkę piersiową ogromnym młotem. W tym momencie szybko wypuścił powietrze z klatki piersiowej i pozwolił, aby klatka piersiowa spłaszczyła się tak bardzo, jak to możliwe.

"Rozładuj moc!"

Szybko wypuszczając powietrze z klatki piersiowej, utworzyła się strefa buforowa, która zrównoważyła siłę przeciwnika. To był sekret przetrwania Zena podczas dwóch lat jako ludzkiego worka treningowego.

Jednak siła pięści Melvi n Luo była zbyt duża i po drugim zrównoważeniu Zen poczuł, że ból jest nie do zniesienia. Zen wymusił gorzki uśmiech, gdy całe jego ciało zadrżało od uderzenia. Zen nagle poleciał z powrotem, niczym zerwana linka latawca.

Gdy Zen leżał na ziemi, pozwolił, by zawroty głowy, które odczuwał, go ogarnęły. Myślał, że to już koniec. Obawiał się, że ten cios spowodował poważne obrażenia wewnętrzne. Jednak był zaskoczony, gdy chwilę później zdał sobie sprawę, że nie odczuwa żadnego bólu.

W rzeczywistości Zen nic nie czuł. Wtedy dziwne ciepło wypłynęło z jego piersi. Gdy tylko te ciepłe prądy przepłynęły przez niego, ciało Zena zareagowało. Czuł, jakby jego ciało było jak głodny wilk, łapczywie połykający to ciepło.

Ciepło rozprzestrzeniło się po całym jego ciele, aż do najmniejszej komórki. Otulony tym ciepłem, Zen poczuł się komfortowo.

„Co się dzieje?” – pomyślał Zen, czując ciepłe prądy na swoim ciele!

Chociaż Zen był niewolnikiem, kiedyś był młodym mistrzem Klanu Luo. Wiedza, którą zdobył w tym czasie, była ogromna. Wiedział, że to nie była zwykła reakcja.

Pigułki, które mogły odświeżyć czyjeś ciało, były bardzo rzadkie, tak jak Magiczne Pigułki, które miał Klan Luo. Mówiono, że pigułki mogły powodować różne efekty w ciele. Jednak składniki Magicznych Pigułek były rzadko spotykane. To wyjaśniało, dlaczego rodzinie tak bogatej jak Klan Luo zajęło setki lat, aby zdobyć tylko dwie z tych pigułek. Były naprawdę cenne.

Ich wpływ na ciało był również rzadkim zjawiskiem. Zen leżał na ziemi i myślał przez chwilę. Wkrótce powiązał swoją reakcję z dziwnym doświadczeniem, którego doświadczył poprzedniej nocy.

„Używaj ciała jako broni. Używaj ciała jako duszy, hartuj i ćwicz dokładnie, oczyszczaj ciało dla wielkiej witalności...” Zen przypomniał sobie część tego, czego nauczył się poprzedniej nocy.

Czy to właśnie oznaczało „temper”? Trzeba go było pobić?

Dokładnie tak, jak zapisano na kawałku złotej folii, jego ciało stało się tajemniczą bronią. Udoskonalenie urządzenia było prawdopodobnie częścią procesu. Czy hartowanie było procesem, który udoskonalał najlepsze tajemnicze bronie?

Poprzez bicie, którego doznał, ciało Zen'a wytworzyło ciepły prąd potrzebny do obmycia jego skóry! Wydawało się, że bycie bitym było równoznaczne z ciągłym przyjmowaniem Magicznych Pigułek.

Myśląc o tym, umysł Zen'a stał się chaotycznym bałaganem. Poczuł podekscytowanie, a jego serce zabiło szybciej na myśl o implikacjach.

Aby potwierdzić swoją teorię, Zen wstał.

Chociaż nie został ranny, a cios Melvina Luo mu pomógł, nadal udawał, że cierpi. Wyglądało to tak, jakby Zen walczył, by ustać, a nawet drżał, by uniknąć sytuacji, w której inni ludzie zastanawialiby się, dlaczego nie został ranny.

Kiedy Melvin Luo zobaczył, że Zen wstaje, jego wyraz twarzy zmienił się na zdziwiony. Myślał, że jego cios zabije lub okaleczy Zen. Jednak Zen nadal był w stanie stać, co zawstydziło Melvina Luo.

„Hej, nic dziwnego, że jesteś na szczycie poziomu rafinacji ciała! Jesteś odporny na ataki! To świetnie. Teraz znowu mogę cię uderzyć!” Melvin Luo rzucił się do przodu, by uderzyć Zena.

"Wysięgnik!"

Zen został ponownie mocno uderzony. Tym razem poleciał z powrotem i turlał się po ziemi, jakby był workiem z piaskiem w kształcie człowieka. Zen był potajemnie podekscytowany, gdy zamiast bólu, poczuł ponownie ciepłe prądy. Ciepło rozprzestrzeniło się po całym jego ciele, nieustannie rewitalizując jego organy. Ciepłe prądy zamieniły się w małe węże pełzające do jego organów wewnętrznych, jego żył, nieustannie uszlachetniając jego ciało i odświeżając jego organy.