Rozdział 333

Lewis właśnie sam wyślizgnął się z łóżka i podszedł do mnie od tyłu, tak nagi jak w dniu narodzin, uderzając swoimi bosymi stopami o wodę na podłodze i obejmując mnie od tyłu, składając mały pocałunek na boku mojej szyi, co robił już tyle razy, zanim straciłam rachubę. Tylko tym razem, tym razem jęknęłam i moje nogi prawie się pode mną ugięły, gdyby jego silne ramiona mnie nie podtrzymywały, padłabym na kolana.

„Dylan?!” Zapytał, zszokowany moją reakcją i zaniepokojony tym, co zrobił.

„Nic mi nie jest...” powiedziałam drżącym głosem, doskonale wiedząc, że to po prostu moje ciało daje mi znać, że podświadomie zaakceptowałam go jako mojego partnera i zareagowałam na to, gdzie zwykle znajduje się znak wilka. „O cholera...” Spojrzałam na jego szyję i zauważyłam ciemnofioletowy siniak, dokładnie tam, gdzie zwykle znajduje się znak partnera. „Przepraszam, nawet nie pamiętam, żebym to zrobiła”. Przyznałam, że odwróciłam się, by ostrożnie przesunąć po nim opuszkami palców.