Rozdział 17

„Mój tata przewracałby się w grobie, gdyby mógł zobaczyć świat, który zbudowałeś ty i twoja rodzina”. Musiałem mieć życzenie śmierci, ponieważ czułem gniew króla emanujący z niego za każdym razem, gdy się odzywałem.

„Czy myślisz, że skoro jesteś moją partnerką i królową, to jesteś wolna od kary! Twój głupi ojciec był zbrodniarzem wojennym i dostał to, na co zasłużył. Jeśli będziesz tak się zachowywać, skończysz gorzej”. Splunął na mnie, zacisnął pięść, a jego ciało było napięte, w zasadzie myślałam, że może nawet się przesunął, ale udało mu się opanować. „Twoja moja! Od chwili, gdy zobaczyłem cię na korytarzu, aż śmierć nas rozdzieli. Należysz do mnie!”

„Nie należę do nikogo. Gdyby mój tata żył, nigdy by ci mnie nie pozwolił zabrać!” Atmosfera stawała się niemal nie do zniesienia. Król jednak miał odpowiedź na wszystko.