บทที่ 28

ฉันรับรู้ได้ถึงความเงียบในห้องโถง กลิ่นหอมของธูป และความสงบที่แผ่ซ่านไปทั่วในขณะที่ฉันเดินไปยังห้องรับรองที่มีแสงสลัว บรรยากาศทั้งหมดมีผลทำให้ทุกคนที่เข้ามารู้สึกสงบมาก ฉันคิดอย่างนั้น หน้าต่างบานยาว เพดานแกะสลัก และผนังที่ประดับด้วยภาพวาดที่บอกเล่าเรื่องราวของพระพุทธเจ้า

เมื่อฉันมาที่นี่ครั้งแรก ใจสลายและแทบหมดหวัง วัดแห่งนี้ให้ที่พักพิงแก่ฉันโดยไม่มีเงื่อนไข มีหลายครั้งที่ฉันจะนั่งอยู่ในห้องนี้ ร้องไห้ ภาวนาต่อพลังที่ฉันไม่แน่ใจว่ากำลังฟังอยู่หรือไม่

ความรักและความห่วงใยจากผู้คนรอบตัวทำให้ฉันมั่นใจมากขึ้นเรื่อย ๆ การมีลูกทำให้ฉันมีจุดมุ่งหมายในชีวิตมากขึ้น