บทที่ 6

จากนั้นฉันนอนลงด้วยความเหนื่อยล้า รู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า

การมีเซ็กส์อย่างรวดเร็วกับเด็กชายที่นั่งด้านหลังรถบรรทุกทำให้ฉันรู้สึกเหมือนคนที่น่ารังเกียจและเจ็บปวด

แต่สิ่งนี้...มันเหมือนประสบการณ์ที่รุนแรงแต่ก็น่าพึงพอใจอย่างยิ่ง ฉันนอนหมดแรงและยังคงหายใจหอบเบาๆ นี่คือสิ่งที่อาจเกิดขึ้นระหว่างผู้ชายกับผู้หญิง พระเจ้า!

ฉันลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็ว และพบว่าตัวเองกำลังจ้องตรงเข้าไปในดวงตาสีน้ำทะเลฟ้าที่แสนขบขัน

"ไม่เคยไปที่นั่นมาก่อนใช่มั้ย" เขาพูดเสียงเนือยๆ ไม่ใช่เสียงร้ายกาจ มือของเขาเลื่อนมาลูบหัวนมที่ตึงของฉัน และฉันก็เกร็งตัวขึ้น

ฉันสั่นสะท้านและส่ายหัวเงียบๆ ฉันไม่แน่ใจว่าจะพูดได้หรือไม่ ร่างกายของฉันรู้สึกหนักอึ้งและอ่อนล้า

สิ่งเดียวที่ฉัน ทำได้คือหลับตาและกลับไปสู่โลกที่ฉันรู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังล่องลอยอยู่ ทุกส่วนของร่างกายฉันรู้สึกมีชีวิตชีวา มีกล้ามเนื้อที่รู้สึกปวดและอ่อนแรง แต่ความสุขที่ฉันเพิ่งสัมผัสได้! ฉันหายใจไม่ออกอย่างแผ่วเบาเมื่อรู้สึกประหลาดใจกับสิ่งนี้ และเปลือกตาของฉันก็เปิดขึ้นเพื่อจ้องมองชายผู้ทำให้สิ่งนี้เกิดขึ้นอีกครั้ง สายตาของเขาจ้องมาที่ฉัน ร่างกายใหญ่ของเขากักขังฉันไว้ ขาที่หนักอึ้งวางอยู่บนต้นขาของฉัน คอยยับยั้งฉันไว้

พร้อมกับความคิดอันเลวร้ายที่ตามมา เขาจะคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงแบบที่เคยล้มลงไปบนพรมและมีความรักกับผู้ชายทุกคนที่ฉันพบหรือเปล่า

แต่แม้ว่าฉันจะแยกปากเพื่ออธิบาย เขากลับทำให้ฉันเงียบไป

เขาใช้นิ้วที่ชำนาญลากเส้นจากหน้าผากของฉันไปยังปากอย่างช้าๆ โดยหยุดอยู่ที่ริมฝีปากของฉัน ฉันเปิดปากโดยไม่พูดอะไร และเขาก้มหัวลงจูบฉันอย่างรุนแรง ครอบงำฉัน และยัดลิ้นของเขาเข้าไปในปากของฉัน

ฉันจับแขนส่วนบนที่เป็นกล้ามของเขาโดยไม่ลังเล จิกเล็บลงบนหลังที่แข็งแรงของเขา ร่างกายของฉันรู้สึก ปวดเมื่อยเมื่อไม่นานมานี้ แต่ตอนนี้ อีกครั้ง ทุกเส้นใยในตัวฉันยังคงมีชีวิตชีวาและปรารถนาที่จะถูกคนแปลกหน้าคนนี้ครอบครอง นั่นคือพลังวิเศษที่เขามีเหนือฉัน

มือของฉันเลื่อนเข้าไปในเส้นผมหนาของเขา ดึงเขาเข้ามาใกล้ เขาถอนจูบออกอย่างกะทันหัน หันศีรษะไปด้านหลัง ดวงตาของเขาจ้องไปที่ใบหน้าของฉัน หายใจแรง และจ้องมองฉันอย่างตั้งใจ เกือบจะเหมือนโกรธเคือง

“แกล้งหยอก!” เขาคำราม “แกล้งหยอกเล่นหน่อยสิ!”

จากนั้นเขาก็หัวเราะเบาๆ แล้วลากนิ้วจากปากของฉันลงมาตามร่างกาย ลากผ่านหน้าอก ท้อง จนกระทั่งมาถึงเนินระหว่างขาทั้งสองข้างของฉัน ฉันครางครวญ ร่างกายของฉันร้อนรุ่มไปด้วยไฟเพื่อรอเขา ขอร้องให้เขาเข้ามาในตัวฉันอย่างเงียบๆ เขาหัวเราะ ก้มศีรษะลงมาที่คอของฉัน กัดฉันเบาๆ ในตอนแรก จากนั้นก็กัดแรงขึ้น ปากของเขาเลื่อนลงมา กัดฉัน ปลุกเร้าฉัน เขาดิ้นอยู่บนพรมขณะที่ความรู้สึกเพิ่มขึ้น

ทันใดนั้น เขาก็หยุดลงและกลิ้งออกไปอย่างกะทันหันอย่างน่าตกใจ ขณะที่เขาพูด เขาก็หันหลังให้ฉัน

คำถามที่เขาถามทำให้ฉันตกใจ

'หนูเคยมีอะไรกับผู้ชายกี่คนแล้วนะหนูน้อย'

น้ำเสียงเยาะเย้ยทำเอา ฉันอยากจะจมลงสู่พื้นดินแล้วหายตัวไป

เมื่อเขาหันมาหาฉัน ท่าทางเยาะเย้ยของเขาทำให้ฉันอยากจะปกปิดตัวเองด้วยความอับอาย แต่กลับกัน ฉันกลับดึงชุดที่ยับยู่ยี่และขาดวิ่นซึ่งวางอยู่บนพื้นใกล้ๆ ขึ้นมาสวมทับตัวเองอย่างไม่เลือกหน้า ฉันนั่งตัวตรงโดยกอดเข่าแนบหน้าอกอย่างป้องกันตัว ฉันเงยหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจและสบตากับเขาอย่างกล้าหาญ ฉันรู้ว่าผมยาวของฉันยุ่งเหยิงอยู่ด้านหลัง และฉันคงดูเหมือนผู้หญิงในยามค่ำคืนอย่างที่ลุงของฉันพูด ฉันตอบพร้อมกับเงยคางขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง

'หนึ่ง...เด็กชาย'

ดวงตาของเขาเป็นประกาย และดูเหมือนว่าในช่วงเวลาสั้นๆ ฉันเห็นความอยากรู้แวบหนึ่งฉายบนใบหน้าที่เหมือนหน้ากากของเขา ซึ่งหายไปอย่างรวดเร็วจนฉันคิดว่าฉันคงจินตนาการไปเอง

จากนั้นเขาก็พยักหน้าสั้น ๆ เหมือนกับว่าเขากำลังจะสรุปข้อตกลงทางธุรกิจ และที่ทำให้ฉันตกใจก็คือ เขาพูดอย่างสั้น ๆ ว่า

' ฉันจะให้คนของฉันไปส่งคุณที่บ้าน'

คำพูดของเขาทำให้ฉันตะลึง ฉันมองเขาด้วยความประหลาดใจ

แค่นั้นเหรอ? เราเพิ่งมีความรักที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุด ได้ดื่มด่ำกับ ประสบการณ์ที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุดที่ฉันเคยมีมา...และเขากำลังขอให้ฉันจากไปอย่างใจเย็น?

ความตกใจและความเจ็บปวดของฉันคงปรากฏชัดบนใบหน้าขณะที่ฉันจ้องมองเขา เขาผงะถอยอย่างหงุดหงิดแล้วลุกขึ้นยืนด้วยท่วงท่าที่ไหลลื่น และฉันก็จับจ้องไปที่ร่างกายที่แข็งแกร่งของเขาอย่างไม่เต็มใจ ร่างกายที่เพิ่งครอบงำฉันด้วยพลังอันยิ่งใหญ่เช่นนี้

“นี่มันจะไม่เกิดขึ้นได้หรอก” เสียงตะโกนออกมาจากข้างในใจฉัน

เขาหันหลังให้ฉันแล้วเริ่มถอยห่างและพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวที่ไหล่ของเขา

“กลับบ้านไปเถอะหนูน้อย เธอไม่คู่ควรกับที่นี่หรอก”

ชั่วขณะหนึ่ง ฉันแทบไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน แต่ท่าทีเด็ดขาดของเขาทำให้ฉันต้องลงมือทำอะไรบางอย่าง ฉันรู้สึกสับสนและอับอาย จึงพยายามปกปิดตัวเองและตระหนักได้ว่าชุดของฉันเสียหายจนไม่สามารถซ่อมแซมได้ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือฉีกขาดอย่างสาหัส

เขาหันกลับมาเมื่อฉันลุกขึ้นยืน โยกตัวไปมา ขาของฉันสั่นเทิ้มจากความรุนแรงของการร่วมรัก ฉันยื่นมือออกไปคว้าพนักเก้าอี้เพื่อไม่ให้ล้มลงบนพื้น

เขาไม่ได้พยายามช่วยฉันเลย

ชุดที่เสียหายหล่นเป็นกองลงบน พื้น และฉันรู้สึกว่าดวงตาที่ร้อนแรงของเขาจ้องมองฉันอย่างหิวกระหาย แต่เมื่อเขาพูด เสียงของเขาเย็นชาและเป็นกลาง

“อยู่ที่นี่นะสาวน้อย ฉันจะไปหยิบเสื้อผ้ามาให้”

ฉันสะดุดล้มและยืนขึ้นอย่างเงียบๆ พร้อมกับกอดชุดที่พังเสียหายไว้กับตัว คลื่นความอับอายพุ่งพล่านไปทั่วตัวฉัน

ฉันได้ทำอะไรกับตัวฉันและความนับถือตนเองของฉันไปบ้าง?

เขาเดินออกไปและกลับมาในเวลาไม่นาน ชายผู้นี้แต่งตัวเรียบร้อยและดูสง่างามเหมือนเคย ปรากฏตัวขึ้นจากห้องโถงด้านหน้าที่ฉันไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อน เนื่องจากห้องนั้นถูกพรางไว้อย่างแนบเนียนเป็นส่วนหนึ่งของกำแพง เขาอาบน้ำแล้ว ผมของเขาเปียก และทันใดนั้น ฉันก็รู้สึกสกปรกอย่างทนไม่ได้ ไม่ได้อาบน้ำและไม่สะอาด

ฉันเดินไปทางอื่นและเห็นตัวเองในกระจกบานหนึ่งในห้อง ซึ่งแสดงให้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่มีปากบวม ผมยุ่งเหยิง ดวงตาเต็มไปด้วยความปรารถนา ฉันคิดในใจอย่างขมขื่นว่าตัวเองดูสบายตัวมาก เหมือนกับที่มารีแอนน์จะเยาะเย้ย ฉันเกลียดตัวเองที่อ่อนแอ

ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับถือ เสื้อคลุมยาวที่หนักและเนื้อผ้าหนาโดยไม่ใส่ใจ มันเป็น สีขาวครีมและออกแบบและทำการตลาดโดยแบรนด์พิเศษที่ฉันไม่อาจฝันถึงได้ กลิ่นหอมอ่อนๆ ของผู้หญิงติดอยู่ที่เสื้อ

ฉันเริ่มปฏิเสธโดยส่ายหัว แต่ด้วยท่าทางที่ใจร้อน เขาจึงโยนมันมาที่ฉัน ท่าทางนั้นดูเหมือนจะบ่งบอกว่าเขาตั้งใจที่จะเห็นฉันเป็นครั้งสุดท้าย และดวงตาของฉันก็เริ่มมีน้ำตาคลอ

“แค่ใส่เสื้อคลุมก็พอ ไม่ต้องใส่เสื้อผ้า” เขาสั่งเสียงแข็งและฉันก็ทำตามโดยก้มหน้าลง ไม่มีทางที่ฉันจะร้องไห้ต่อหน้าชายผู้เกลียดชังคนนี้ที่มองเห็นฉันเป็นเพียงร่างกายที่ใช้สนองความต้องการทางเพศของเขาเท่านั้น

ฉันหันหลังให้เขาแล้วดึงเขาไว้ โดยตระหนักดีว่าตัวเองจะดูโง่แค่ไหนถ้าหากฉันยืนกรานที่จะออกจากคลับสุดพิเศษแห่งนี้โดยสวมชุดไปงานปาร์ตี้ขาดๆ ซึ่งตอนนี้ดูเหมือนจะเปื้อนไปแล้ว

ด้วยความต้องการอย่างยิ่งที่จะไม่ต้องเปลือยกายอยู่ต่อหน้าเขา เพราะเกรงว่าจะรู้สึกเจ็บแปลบที่หลัง ฉันจึงดึงเสื้อผ้าเข้ามาใกล้ร่างกายที่บอบบางและปวดร้าวของฉัน

ในใจฉันรู้สึกเจ็บปวดและอับอายอย่างมาก

“รถจะจอดส่งคุณ ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนก็ตาม” เขาพูดต่อไปด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่ายและแทบจะไม่สนใจอะไร ฉันจึงเงยหน้าขึ้น มองอย่างลับๆ เพื่อดูว่าเขากำลังดูโทรศัพท์อยู่ ซึ่งดูเหมือนว่าจะอยู่ไกลจากฉันมาก

ราวกับว่าความรักอันแรงกล้าที่เราต่างมีร่วมกันนั้นเป็นเพียงความฝันที่ฉันสร้างขึ้น

เว้นแต่ความอ่อนโยนของร่างกายที่ช้ำของฉันจะพูดเป็นอย่างอื่น

ความรู้สึกทุกข์ทรมานคุกคามที่จะครอบงำฉัน แต่ฉันตั้งใจว่าจะไม่ให้เขาเห็นความเจ็บปวดของฉัน ฉันเป็นแค่เด็กสาวธรรมดาๆ คนหนึ่งที่เพิ่งจบมัธยมศึกษาตอนปลาย เขาเป็นผู้ชายอายุมากที่ร่ำรวย ซึ่งอาจเคยชินกับการปฏิบัติต่อผู้หญิงเหมือนของเล่น

ฉันขดตัวอยู่ในเสื้อโค้ต เงยคางขึ้น และห่มเสื้อผ้าราคาแพงรอบตัวฉันเพื่อปกป้องตัวเอง ฉันยกไหล่ขึ้นและมองขึ้นไปสบตากับเขาอย่างกล้าหาญ แต่ก็รู้สึกแปลกใจเมื่อความอ่อนโยนหายไปเมื่อฉันจ้องมองเขา

ออกไปพร้อมปืนกันเถอะสาวน้อย! เสียงเล็กๆ ในตัวฉันพูดออกมา

ฉันคิดและนึกถึงวิธีที่ผู้หญิงคนนั้นเรียกเขา ฉันจึงยื่นมือออกไปและพูดอย่างใจเย็นที่สุดเท่าที่จะทำได้ว่า

“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน คุณลูคัส”

เขาจ้องมาที่ฉันชั่วครู่ ดวงตาซีดเผือกด้วยความประหลาดใจ จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นและหัวเราะ เสียงดัง เป็นครั้งแรกที่ฉันตระหนักว่าเขาเป็นคนหน้าตาดีในแบบที่ดูแข็งกร้าว แม้จะมีแผลเป็นที่น่าเกลียดและจมูกหักในช่วงหนึ่งของชีวิตก็ตาม พลังอันทรงพลังที่เขาแสดงออกเป็นสิ่งที่ทำให้เขาดูเซ็กซี่และอันตราย

ฉันรู้สึกถึงความร้อนที่คุ้นเคยซึ่งตอนนี้กำลังเพิ่มขึ้นระหว่างต้นขาทั้งสองของฉัน ซึ่งเป็นจุดที่เขารุกรานฉัน และเป็นจุดที่เขาทำเครื่องหมายว่าฉันเป็นของเขา

ตอนนี้ เมื่อเข้ามาใกล้ รอยยิ้มอันไม่เต็มใจปรากฏที่มุมปากของเขา เขากล่าวในลักษณะสนทนาว่า

“แล้วเธอชื่ออะไรล่ะสาวน้อย ฉันฟันเธอไปเต็มๆ แล้ว แต่ฉันยังไม่รู้ชื่อเธอเลย”

ฉันมองเขาอย่างมองตาเขม็งแล้วตอบว่า “ฉันไม่อยากบอกคุณ”

เพียงเพื่อจะรู้ว่านั่นฟังดูเด็กแค่ไหน

เขาเข้ามาใกล้ขึ้น ดวงตาเป็นประกายแวววับท้าทายคำตอบหยาบคายของฉันอย่างตั้งใจ ทำให้ฉันก้าวถอยหลังด้วยความประหม่า แต่ฉันก็ไปจนชิดกำแพง เขาดันฉันเข้าไป หน้าอกที่แข็งกร้าวของเขากดทับร่างกายของฉันให้แบนราบ

“คุณกำลังทำให้ฉันเจ็บ!” ฉันประท้วงอย่างกล้าหาญ จ้องมองเขาอย่างดุร้าย และใช้มือเล็กๆ ของฉันผลักเขาออกไปอย่างไม่มีประสิทธิภาพ แต่เสียงของฉันกลับเป็นเพียงเสียงกระซิบ “ ฉันจะ ทำในสิ่งที่ฉันต้องการ!” เขาคำรามและก้มหน้าลง ฉันพยายามหันหน้าหนีเพื่อหลีกเลี่ยงปากที่พยายามจะอ้าปากหาเรื่องของเขา แต่เขากลับคว้าผมของฉันไว้เป็นกำ พันผมยาวๆ รอบข้อมือของเขา ทำให้ฉันร้องออกมา

เขาใช้ประโยชน์จากจุดอ่อนของฉัน ปากของเขาโฉบลงมาบนปากของฉัน ลิ้นของเขารุกล้ำเข้ามาในตัวฉัน เขาดิ้นรนและขัดแย้งระหว่างความต้องการที่จะต่อสู้กับเขาและต่อสู้กับความปรารถนาของฉันที่จะยอมจำนนต่อการ รุกรานนั้น

เขาเงยหน้าขึ้นหายใจเหมือนนักวิ่งระยะไกลและมองดูใบหน้าของฉัน

“ปากนั่น” เขาพูดและก้มหัวลงอีกครั้งเพื่อกลืนกินฉัน ฉันยกมือขึ้นเพื่อจะผลักเขาออกไปด้วยหมัดอย่างไม่มีประสิทธิภาพ สุดท้ายฉันก็ลูบหลังกว้างๆ ของเขาอย่างบ้าคลั่ง

เขาเป็นคนหยุดอีกครั้ง ฉันสัมผัสได้ถึงความแข็งกระด้างของความเป็นชายที่หนาของเขาที่ดันฉันอย่างเร่งรีบ แต่ด้วยความพยายามที่แทบจะเหนือมนุษย์ เขาเงยหน้าแดงก่ำขึ้นและมองเข้ามาในดวงตาของฉันในขณะที่เขาคำรามอย่างห้วนๆ

"ออกไปเดี๋ยวนี้ ไม่งั้น..." ดวงตาของเขาก้มลงต่ำลงสู่เสื้อคลุมที่เปิดออก เผยให้เห็นหน้าอกเปลือยของฉันซึ่งเต็มไป ด้วยความปรารถนา หัวนมตั้งตรงเพราะฉันเปลือยกายอยู่ใต้เสื้อคลุมที่หนักอึ้ง เขาสอดนิ้วเข้าไปในจุดลับระหว่างขาทั้งสองข้างของฉันและส่งเสียงร้องอย่างสัตว์ต่ำๆ ขณะที่พวกมันหลุดออกมา เป็นประกายครีมเปียกจากน้ำหล่อลื่นของฉัน

ฉันเอื้อมมือไปหยิบกางเกงของเขาอย่างร้อนรน ขณะที่มือของเขานวดคลึงหน้าอกของฉัน

ราวกับได้รับคำแนะนำจากความปรารถนาที่ไม่มีชื่อซึ่งไม่เคยปรากฏมาก่อน ฉันทรุดตัวลงคุกเข่าและอมเขาไว้ในปาก

ฉันไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน แต่ในขณะนั้น มันเป็นสิ่งที่ฉันต้องการโดยสัญชาตญาณ ฉันเลียของเหลวหล่อลื่นก่อนมีเพศสัมพันธ์ของเขาอย่างอ่อนโยน ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขา เห็นความปรารถนาอันร้อนแรงที่พุ่งพล่านไปด้วยความต้องการ ขณะที่เขามองฉัน ฉันค่อยๆ ลากลิ้นไปตามลูกอัณฑะและด้านข้างของอวัยวะเพศที่ยาวและหนาของเขาอย่างทดลอง และเขาก็ครางออกมา

'เด็กน้อย...'

จากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะกลั้นไว้อีก เขาจึงสอดเข้ามาในปากที่อ้าอยู่ของฉัน จับหัวฉันไว้โดยกำหมัดไว้บนผมของฉัน

เขาครางขณะที่สอดอย่างเร่าร้อน ในขณะที่ฉันเลียและดูดอวัยวะเพศของเขาอย่างเต็มใจ ในขณะที่เขาเคลื่อนไหวเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดก็ระเบิดออกมาใน ปากของฉัน มันยากที่จะหายใจและดวงตาของฉันก็เริ่มมีน้ำตาไหล แต่ฉันก็ดูดเขา ชอบความรู้สึกของความเป็นชายของเขา รสชาติเค็มๆ ของเขาในขณะที่เขาถึงจุดสุดยอด ความเป็นหญิงของฉันเต้นระรัวด้วยความปรารถนา และฉันรู้ว่าต้นขาทั้งสองข้างของฉันเปียก

เมื่อเขาทำเสร็จแล้ว ฉันรู้สึกว่าตัวเองเริ่มรู้สึกผิดหวัง อับอาย และเศร้าโศกอย่างมาก

ร่างของเขาหย่อนลงในขณะที่ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นยืน เกลียดตัวเองที่ไม่สามารถต้านทานพลังดึงดูดสัตว์เดรัจฉานของเขาได้ เกลียดเขาที่สามารถเปลี่ยนฉันให้กลายเป็นผู้หญิงที่ยินดีจะผูกพัน แต่ฉันรู้ดีว่าถ้าไม่จากไป ฉันก็คงจะกลายเป็นทาสของความปรารถนาทั้งของเขาและของฉัน

ด้วยขาที่ไม่ค่อยแข็งแรงพอที่จะพาตัวไปได้ ฉันจึงเอนตัวไปและเดินไปที่ประตู

“รอก่อน” เขาร้องตะโกนสั่งพลางยืดตัวตรงขึ้นเมื่อเริ่มมีแรงกลับคืนมา

ฉันหันไปมองเขาโดยไม่พยายามซ่อนความเจ็บปวดบนใบหน้า

"ฉันไม่ใช่ระดับเดียวกับคุณหรอกท่าน ฉันเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ต้องกลับบ้าน" ฉันกระซิบเสียงแหบพร่าก่อนจะปิดประตูเบาๆ ขณะที่ฉันเดินเซและวิ่งหนีออกไปสู่โลกภายนอก วิ่งลงบันได แล้ววิ่งเข้าไปในทางเดิน พุ่งเข้าไปในครัวขนาดใหญ่และออกไปทางประตูหลัง ก่อนจะกระโดดขึ้นแท็กซี่ที่กำลังออกไป ก่อนที่ใครจะหยุดฉันได้