Κεφάλαιο 27

Η Κάρολαϊν έσπευσε να αρπάξει μια πετσέτα από το κρεβάτι και την έβαλε στο στόμα του Κεντ. Άλλωστε, ήταν η πρώτη της φορά σε μια τέτοια κατάσταση, και ήταν ήδη στο τέλος του σχοινιού της αφού έσπρωξε μέχρι αυτό το σημείο. Ακούγοντας το χτύπημα στην πόρτα, έτρεμε σαν φύλλο, σε πλήρη απώλεια για το τι να κάνει.

Μια γνώριμη φωνή ακούστηκε από έξω. «Καρολάιν, είμαι εγώ».

Ζαλισμένη, η Καρολάιν άνοιξε την πόρτα χωρίς δισταγμό. Βλέποντας ότι ήταν ο Κερκ, ένιωσε έκπληκτη και ταυτόχρονα ευγνώμων. Ρίχτηκε στην αγκαλιά του. Όλος ο φόβος και ο τρόμος που ένιωθε εξαφανίστηκαν σε μια στιγμή.