rozdział-387

„Dlaczego sprzedałeś tego malucha grupie ludzi?”

Moje oczy przenoszą się na Abraxasa. Wtedy nie czułam się winna z powodu tego, co zrobiłam jego córce, to była czysta zemsta. Nie miałam problemu z dręczeniem kogoś w ten sposób. Po prostu musiałam to zrobić. Teraz... Teraz mogłam zobaczyć okrucieństwo. Zabiłam matkę i jej nienarodzone szczenię w trakcie tego procesu i nie była pierwsza. Bez wahania wzięłam dziecko i oddałam je najbardziej podłym stworzeniom na Ziemi. Ludziom. „Bo jestem suką” szepczę. Stałam się tak okrutna i ani razu nie zatrzymałam się, żeby o tym pomyśleć, aż do teraz. Kiwam głową do nich obojga. „Zasługuję na śmierć. Chcę tylko wiedzieć, kiedy”.

Dane spogląda przez ramię na Abraxasa, który kiwa głową