Rozdział 64

Kiedy zegar w końcu wskazywał 16:30, Anastazja chwyciła torebkę i opuściła firmę 10 minut wcześniej niż zwykle, mając nadzieję, że zatrzyma taksówkę na dole przy chodniku. Jednak z jakiegoś powodu w okolicy nie przejeżdżała żadna taksówka.

Już miała iść na pobliski dworzec autobusowy, gdy obok niej bezszelestnie podjechał lśniący czarny Rolls-Royce. Szyba po stronie kierowcy opadła, ukazując mężczyznę za kierownicą, który patrzył na nią przenikliwym wzrokiem i powiedział: „Wsiadaj”.

Anastazja machnęła ręką, żeby odrzucić jego ofertę. „Nie, dziękuję.” Wolałaby pojechać autobusem.