Rozdział 2094

Ponieważ był wysoki i lekko pochylony, między czerwonymi ustami Willow a jego ustami było pół palca, gdy przyciągnął ją do siebie. Prawie się do siebie przywarli.

Lekko wypuściła powietrze, a oddech mężczyzny również wydawał się być cięższy. Nie odsunęli się od razu. Zamiast tego utrzymywali między sobą niewielki dystans. Willow nie chciała go odpychać, ale bała się też zbliżyć. Bała się, że wszystko jest tylko jej wyobraźnią i że to ona jest tu klaunem.

Spojrzała w górę, by zobaczyć, jak gęste rzęsy mężczyzny tworzą wachlarzowaty cień nad jego oczami. Rzadko widywało się tak gęste rzęsy w tych okolicach. Mężczyzna puścił ją pierwszy, a ona szybko się cofnęła. W małej, wąskiej przestrzeni ich oddechy były wyraźnie słyszalne.