Rozdział 1168

Ruka pamiętała, jak zdenerwowana i nerwowa była, kiedy się poznali. Pomyśleć, że przeszła od tego do tęsknoty za nim, mimo że byli rozdzieleni zaledwie przez niecały dzień. Teraz myśl o byciu z nim nie wydawała się nawet w połowie tak przerażająca, jak brak go w ogóle w jej życiu.

Chciała do niego napisać, ale nie chciała mu przeszkadzać o tej porze, wiedząc, że prawdopodobnie pracuje. W tym momencie wyciągnęła ich zdjęcia, zrobione, gdy spacerowali po okolicy, oglądając wystawy sklepowe.

Przybliżyła zdjęcia i zapamiętała jego rysy twarzy na ekranie. Stopniowo rumieniec wpełzł na jej policzki, a dziwne ciepło przebiegło przez nią, gdy jej serce przyspieszyło. Nieproszone wspomnienie jego ust na jej ustach, ognistych i wymagających, zalało jej umysł.