Rozdział 3 Jak zmienić testament?

Po otrzymaniu testamentu Catherine wróciła do salonu.

Większość Swannów siedziała w salonie rodzinnym.

„ Nie obchodzi mnie, co ty, prostaku, zrobiłeś. Ale marzysz o tym, żeby odziedziczyć fortunę Swannów!”

Ten, który przemówił, był najmłodszym synem Swannów. Był młodszym bratem Catherine, Johnathanem Swannem.

Był jedynym synem Swannów. Początkowo wszystko w rodzinie ostatecznie należało do niego. Ale teraz wszystko stało się własnością Catherine. Jak mógł to zaakceptować?

Od początku nie szanował Catherine, bo myślał, że jest po prostu niewykształconą wiejską dziewczyną. Teraz odziedziczyła majątek Swannów. Jak mógł to lekceważyć?

Johnathan przyszedł do swojej matki, Rachael, wziął ją za rękę i poskarżył się: „Mamo, nie możesz pozwolić, żeby klątwa odziedziczyła rodzinny majątek! Spraw, żeby się poddała i wróciła na wieś!”

Wszyscy w rodzinie Swann wiedzieli, że Catherine była przekleństwem, więc Vicente wysłał ją na wieś, gdy była młoda.

Niedługo po wypadku Catherine, Laura Swann zmarła. Ksiądz w kościele Prayers powiedział, że narodziny Catherine były omenem, który sprowadzi na nich nieszczęścia!

Matka Catherine, Rachael, w ogóle nie przejmowała się Catherine.

Spojrzała w górę i wbiła w Catherine dzikie spojrzenie, rozkazując jej wprost: „Catherine, słyszałaś swojego brata? Zadzwoń teraz do Leonela i powiedz mu, że oddasz majątek Swannów. Przekażesz go swojemu ojcu. Poproszę twojego ojca, żeby ci wynagrodził trochę pieniędzy. Kilka dni później wrócisz na wieś”.

Katarzyna przyjmowała wszystko spokojnie, jak gdyby była biernym obserwatorem.

Kiedy Rachael skończyła mówić, Catherine powoli otworzyła usta i powiedziała wyraźnym, spokojnym głosem:

" Dobra!

„ Jeśli możesz, weź to!”

Jej odpowiedź była tak bezpośrednia, że wszyscy byli oszołomieni.

Jak to możliwe, że w ogóle jej to nie obchodzi?

Wszyscy usłyszeli tylko „Okay!” od Catherine, ale nie zwrócili uwagi na ostrzeżenie przed zimnem, które nastąpiło później.

W końcu, w ich oczach, jeśli nawet członek rodziny Swannów nie mógł odziedziczyć rodzinnego majątku, to wiejska dziewczyna taka jak Catherine z pewnością nie odziedziczyłaby go również.

Liana jako pierwsza odzyskała zmysły. Była też najszczęśliwsza wśród Swannów na słowa Catherine, uśmiechając się promiennie i triumfalnie.

„ Cieszę się, że znasz swoje miejsce!”

W oczach Liany Catherine była po prostu niewykształconą wiejską dziewczyną. Nawet gdyby Swann Corporation wpadła w ręce Catherine, nie byłaby w stanie jej zatrzymać. Lepiej byłoby, gdyby Catherine przekazała ją bezpośrednio, aby Liana i jej rodzina nie musieli później intrygować przeciwko niej, aby ją jej odebrać.

To powiedziawszy, Liana podeszła do Rachael. „Mamo, na co czekasz? Zadzwoń do Leonela i natychmiast podpisz umowę przekazania, żebyśmy nie musieli się tym długo martwić”.

Zanim Rachael zdążyła wykonać taki telefon, Korbin wszedł do salonu i powiedział głośno: „Nie. Testamentu nie można zmienić!”

Na jego słowa wyrazy twarzy Liany i innych stały się paskudne. Liana nie przejmowała się już swoim wizerunkiem i wydała z siebie rozdrażniony krzyk.

„ Tato, dlaczego? Dlaczego pozwalasz takiej wieśniaczce jak ona odziedziczyć majątek Swannów?”

W obliczu pytań Liany twarz Korbina pociemniała. On też nie chciał, ale nie mógł powstrzymać Catherine przed zrobieniem tego.

Korbin odwrócił się, by spojrzeć na Catherine, która stała z boku. Gdy zobaczył, że wciąż ma na sobie zniszczony biały T-shirt, w jego oczach pojawił się cień pogardy.

„ Catherine, musisz być zmęczona po całym dniu. Idź na górę i odpocznij!”

Catherine wiedziała, że Korbin celowo prosił ją o wyjście.

Nie zawahała się i poszła na górę.

Kiedy Catherine odwróciła się plecami do rodziny, na jej pięknej, lalkowatej twarzy pojawił się złowrogi uśmiech.

Jej jasne oczy błyszczały szyderstwem i pogardą.

Kiedy Catherine zniknęła na górze, Rachael podjęła inicjatywę i zapytała: „Korbin, dlaczego nie poprosimy dziewczyny, żeby przelała ci ten majątek?”

Rachel nawet nie zwróciła się do Catherine po imieniu, ponieważ gardziła córką.

Korbin pokręcił głową i westchnął, wyglądając na bezradnego.

„ Tata wyraźnie stwierdził w testamencie, że jeśli Catherine zrzeknie się spadku, majątek Swannów zostanie w całości przekazany na cele charytatywne. Co najważniejsze, Branden zgodził się ją poślubić, aby połączyć dwie rodziny. Na razie Catherine jest już narzeczoną Brandena.”

Nie mogli sobie pozwolić na skrzyżowanie Duncanów. Poza tym testament Vicentego jasno określał jego warunki. Dlatego w oczach Korbina, jeśli miałby zatrzymać majątek Swannów, mógłby pozwolić Catherine odziedziczyć go na razie i spróbować odebrać go jej później.

Te dwie wiadomości wstrząsnęły wszystkimi Swannami.

Oczy Liany rozszerzyły się w szoku. Spojrzała na ojca z przerażeniem. „Tato, żartujesz, prawda? Branden nigdy nie zgodziłby się poślubić tej klątwy…”

Korbin wiedział, że jego najmłodsza córka zawsze miała ochotę na Brandena, ale teraz to już było faktem. Nikt nie mógł nic z tym zrobić.

„ Liana, nie mogę nic z tym zrobić!”

Liana opadła na sofę oszołomiona słowami ojca. Jej umysł stał się pusty.

Nie mogła uwierzyć, jak wiele zmieniło się w ciągu zaledwie jednego dnia.

Bogactwo, które Liana mogła tak łatwo zdobyć, przepadło. Nawet mężczyzna, w którym się kochała przez tyle lat, został narzeczonym kogoś innego.

Wszystko przez Catherine!

Liana zacisnęła dłonie w pięści, a jej oczy wypełniły się czystą nienawiścią i gniewem.